σκώπτης: Difference between revisions
From LSJ
Ἥδιστόν ἐστιν εὐτυχοῦντα νοῦν ἔχειν → Dulcissimum prudentia inter prospera → Erfreulich ist, wenn man im Glück Vernunft besitzt
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=skoptis | |Transliteration C=skoptis | ||
|Beta Code=skw/pths | |Beta Code=skw/pths | ||
|Definition=ου, ὁ, <span class="sense"> | |Definition=ου, ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[scoffer]], Archig. ap. <span class="bibl">Aët.6.8</span>, <span class="bibl"><span class="title">EM</span>593.7</span>, Suid.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:25, 31 December 2020
English (LSJ)
ου, ὁ, A scoffer, Archig. ap. Aët.6.8, EM593.7, Suid.
German (Pape)
[Seite 909] ὁ, Nachäffer, der Andere durch Nachäffen verhöhnt, gew. Spötter, Spaßmacher, Suid. erkl. λοίδορος.
Greek (Liddell-Scott)
σκώπτης: -ου, ὁ, (σκώπτω) ὁ σκώπτων, λέγων ἀστεῖα καὶ πειράζων ἢ περιπαίζων, Ἐτυμολ. Μέγ. 593. 7, Σουΐδ.
Greek Monolingual
ο, θηλ. σκώπτρια, ΝΜΑ
αυτός που λέει αστεία και πειράζει ή κοροϊδεύει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σκωπ- του σκώπτω + κατάλ. -της / -τρια].
