ἀνεπίστρεπτος: Difference between revisions
Δούλου γὰρ οὐδὲν χεῖρον οὐδὲ τοῦ καλοῦ → Res nulla servo peior est, etiam bono → Ein Sklave ist das schlechteste, selbst wenn er gut
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anepistreptos | |Transliteration C=anepistreptos | ||
|Beta Code=a)nepi/streptos | |Beta Code=a)nepi/streptos | ||
|Definition=ον, prop. <span class="sense"> | |Definition=ον, prop. <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[without turning round]]: hence metaph., [[indifferent]], [[heedless]], πάντων Phld.<span class="title">Herc.</span> 1251.17, cf. <span class="bibl">Artem. 2.37</span>. Adv. -τως <span class="bibl">Arr.<span class="title">Epict.</span>2.9.4</span>, <span class="title">PMag.Par.</span>1.45: also <b class="b3">-τεί</b> or -τί <span class="bibl">Ph.1.90</span> (-τί), Plu.2.46e, 418b, <span class="title">PMag.Lond.</span>121.439.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:45, 31 December 2020
English (LSJ)
ον, prop. A without turning round: hence metaph., indifferent, heedless, πάντων Phld.Herc. 1251.17, cf. Artem. 2.37. Adv. -τως Arr.Epict.2.9.4, PMag.Par.1.45: also -τεί or -τί Ph.1.90 (-τί), Plu.2.46e, 418b, PMag.Lond.121.439.
German (Pape)
[Seite 225] sich. nicht kehrend an etwas, unbekümmert um etwas, τινός, Synes.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπίστρεπτος: -ον, ὁ μὴ ἐπιστρεφόμενος: μεταφ., ἀπρόσεκτος, ἀδιάφορος, Ἀρτεμίδ.· τινὸς Συνέσ. 145C. - Ἐπίρρ. -τως Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 9, 4· ὡσαύτως -τεὶ ἢ τί, Πλούτ. 2. 46Ε, 418Β.
Spanish (DGE)
-ον
1 indiferente, que no presta atención de pers., c. gen. πάντων Phld.Herc.1251.17.20, τοῦ ζῴου Synes.Insom.M.66.1301B
•subst. τὸ ἀ. indiferencia τὸ ἀνεπίστρεπτον τῶν ἐντυγχανόντων Artem.2.37 (p.170).
2 adv. -ως sin prestar atención ποιοῦμεν Arr.Epict.2.9.4, ἠθροίζοντο LXX 3Ma.1.20, cf. Hsch.
Greek Monolingual
και -φτος, -η, -ο (ΑΜ ἀνεπίστρεπτος, -ον)
αυτός που δεν επιστρέφει πίσω
νεοελλ.
1. αυτός που δεν μπορεί να επιστρέψει
2. (για πράγματα) εκείνος που δεν ξαναδίνεται («ανεπίστρεπτα τα γαμήλια δώρα»)
3. αυτός που δεν είναι δεκτικός επιστροφής («τα αποστελλόμενα χειρόγραφα είναι ανεπίστρεπτα»)
4. φρ. «δανεικά και ανεπίστρεφτα»
αρχ.
αμελής, αδιάφορος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεπίστρεπτος: не оборачивающийся назад: ἀ. φεύγει Plut. он бежит без оглядки.
