Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ῥήκτης: Difference between revisions

From LSJ

Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'

Menander, Monostichoi, 455
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=riktis
|Transliteration C=riktis
|Beta Code=r(h/kths
|Beta Code=r(h/kths
|Definition=ου, ὁ, (ῥήγνυμι) <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[breaker]], [[render]]; of an earthquake [[that breaks the earth into fissures]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Mu.</span>396a5</span>, <span class="bibl">Lyd.<span class="title">Ost.</span>54</span>.</span>
|Definition=ου, ὁ, (ῥήγνυμι) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[breaker]], [[render]]; of an earthquake [[that breaks the earth into fissures]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Mu.</span>396a5</span>, <span class="bibl">Lyd.<span class="title">Ost.</span>54</span>.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 14:46, 1 January 2021

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥήκτης Medium diacritics: ῥήκτης Low diacritics: ρήκτης Capitals: ΡΗΚΤΗΣ
Transliteration A: rhḗktēs Transliteration B: rhēktēs Transliteration C: riktis Beta Code: r(h/kths

English (LSJ)

ου, ὁ, (ῥήγνυμι) A breaker, render; of an earthquake that breaks the earth into fissures, Arist.Mu.396a5, Lyd.Ost.54.

German (Pape)

[Seite 840] ὁ, der Zerreißer, Zerbrecher, Spalter; dah. ein Erdbeben, das die Erde spaltet und einen Erdfall verursacht, Arist. de mund. 4, 28.

Greek (Liddell-Scott)

ῥήκτης: -ου, ὁ, (ῥήγνυμι) ὁ ῥήσσων, διαρρηγνύς· ἐπὶ σεισμοῦ σχίζοντος τὴν γῆν εἰς ῥήγματα καὶ χάσματα, Ἀριστ. π. Κόσμ. 4, 30.

Greek Monolingual

ο / ῥήκτης, ΝΑ
(για σεισμό) αυτός που επιφέρει στη γη ρήγματα
νεοελλ.
ρηκτική οβίδα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < απαθή βαθμίδα ῥηγ- του ῥήγνυμι + επίθημα -της. Η λ. με τη νεοελλ. της σημ. μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν].

Russian (Dvoretsky)

ῥήκτης: ου adj. m разрывающий, т. е. создающий трещины в земной коре (ὁ σεισμός Arst.).