ἁλουργός: Difference between revisions
Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-όν | |dgtxt=-όν<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [-ός, -ά, -όν Phylarch.41, <i>SIG</i> 1106.155 (Cos IV a.C.)]<br /><b class="num">I</b> [[teñido de púrpura auténtica]] ἔρια Pl.<i>R</i>.429d, χιτωνίσκος <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1514.12, 14 (IV a.C.), στολαί Phylarch.41, χλανίδα ἁλουργάν <i>SIG</i> l.c., στρώματα D.C.56.34.1.<br /><b class="num">II</b> subst.<br /><b class="num">1</b> τὸ ἁ. [[color púrpura]] (que va del [[granate]] al [[morado]]) ἐρυθρὸν δὲ δὴ μέλανι λευκῷ τε κραθὲν ἁλουργόν Pl.<i>Ti</i>.68c, τὸ δὲ φοινικοῦν καὶ πράσινον καὶ ἁλουργὸν οὐ γίγνεται κεραννύμενον rojo, verde y púrpura (considerados por Arist. los básicos del espectro y que agrupan rojo-naranja-amarillo, verde, azul-violeta) no se consiguen por mezclas</i> Arist.<i>Mete</i>.372<sup>a</sup>8, τὸ φοινικοῦν καὶ ἁλουργὸν καὶ πράσινον καὶ κυανοῦν μεταξὺ τοῦ λευκοῦ καὶ μέλανος Arist.<i>Sens</i>.442<sup>a</sup>24, cf. 440<sup>a</sup>1, διαφέρει τὸ ἁ. τοῦ ἐρυθροῦ Alex.Aphr.<i>in Metaph</i>.618.27, cf. 617.19.<br /><b class="num">2</b> ὁ ἁ. [[tintorero]] Ἰσαακ ἁλουργ(ός) <i>PSI</i> 1061.2 (VI a.C.), <i>PKlein.Form</i>.793 (VI a.C.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:50, 20 July 2021
English (LSJ)
όν, v. sub ἁλουργής.
German (Pape)
[Seite 109] (eigtl. meerarbeitend), mit Meerpurpur, ächt purpurn gefärbt, Plat. Rep. IV, 429 d; Arist. color. 5 u. Sp., vgl. ἁλουργής.
Greek (Liddell-Scott)
ἁλουργός: -όν, ἴδε ἐν λέξ. ἁλουργής.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
c. ἁλουργής.
Spanish (DGE)
-όν
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [-ός, -ά, -όν Phylarch.41, SIG 1106.155 (Cos IV a.C.)]
I teñido de púrpura auténtica ἔρια Pl.R.429d, χιτωνίσκος IG 22.1514.12, 14 (IV a.C.), στολαί Phylarch.41, χλανίδα ἁλουργάν SIG l.c., στρώματα D.C.56.34.1.
II subst.
1 τὸ ἁ. color púrpura (que va del granate al morado) ἐρυθρὸν δὲ δὴ μέλανι λευκῷ τε κραθὲν ἁλουργόν Pl.Ti.68c, τὸ δὲ φοινικοῦν καὶ πράσινον καὶ ἁλουργὸν οὐ γίγνεται κεραννύμενον rojo, verde y púrpura (considerados por Arist. los básicos del espectro y que agrupan rojo-naranja-amarillo, verde, azul-violeta) no se consiguen por mezclas Arist.Mete.372a8, τὸ φοινικοῦν καὶ ἁλουργὸν καὶ πράσινον καὶ κυανοῦν μεταξὺ τοῦ λευκοῦ καὶ μέλανος Arist.Sens.442a24, cf. 440a1, διαφέρει τὸ ἁ. τοῦ ἐρυθροῦ Alex.Aphr.in Metaph.618.27, cf. 617.19.
2 ὁ ἁ. tintorero Ἰσαακ ἁλουργ(ός) PSI 1061.2 (VI a.C.), PKlein.Form.793 (VI a.C.).
Greek Monolingual
ἁλουργός, -όν (Α)
βλ. αλουργής.
Greek Monotonic
ἁλουργός: -όν = ἀλουργής.
Russian (Dvoretsky)
ἁλουργός: Plat., Arst., Plut. = ἁλουργής.
