ψυχοδαΐκτης: Difference between revisions

From LSJ

τῶν Λειβηθρίων ἀμουσότερος → more uncultured than Leibethrans, more uncultured than the people of Leibethra, lowest degree of mental cultivation

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 4: Line 4:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire l'âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]].
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire l'âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[δαΐζω]].
}}
{{elru
|elrutext='''ψῡχοδαΐκτης:''' [[δαΐζω]] душераздирающий, т. е. (предполож.) оглушительно кричащий ([[Διόνυσος]] Anth.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 10: Line 13:
{{grml
{{grml
|mltxt=ὁ, Α<br />(ως [[προσωνυμία]] του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> [[δαϊκτής]] (<span style="color: red;"><</span> <i>δαΐζω</i> «[[κατακόπτω]], [[φονεύω]]»)].
|mltxt=ὁ, Α<br />(ως [[προσωνυμία]] του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> [[δαϊκτής]] (<span style="color: red;"><</span> <i>δαΐζω</i> «[[κατακόπτω]], [[φονεύω]]»)].
}}
{{elru
|elrutext='''ψῡχοδαΐκτης:''' [[δαΐζω]] душераздирающий, т. е. (предполож.) оглушительно кричащий ([[Διόνυσος]] Anth.).
}}
}}

Revision as of 17:08, 3 October 2022

German (Pape)

[Seite 1404] ὁ, die Seele zerstörend, tödtend, Bacchus, Hymn. (IX, 524).

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
qui déchire l'âme.
Étymologie: ψυχή, δαΐζω.

Russian (Dvoretsky)

ψῡχοδαΐκτης: δαΐζω душераздирающий, т. е. (предполож.) оглушительно кричащий (Διόνυσος Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

ψῡχοδαΐκτης: -ου, ὁ, ὁ καταστρέφων ἢ φονεύων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 9. 524.

Greek Monolingual

ὁ, Α
(ως προσωνυμία του Βάκχου) αυτός που καταστρέφει την ψυχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + δαϊκτής (< δαΐζω «κατακόπτω, φονεύω»)].