ὕστατος: Difference between revisions
ὑμῖν ἔξεστι εὐδαίμοσι γενέσθαι → to you it is permitted to be joyful, it is permitted to be happy, it is permitted to be fortunate, vobis licet esse beatis
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
|||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=η, ον :<br /><b>1</b> [[qui est tout à fait derrière]], [[qui est au dernier rang]], [[le dernier]];<br /><b>2</b> qui est, a lieu <i>ou</i> se fait à la fin ; <i>adv.</i> • ὕστατον <i>ou</i> • τὸ ὕστατον, • ὕστατα OD en dernier lieu, pour la dernière fois;<br /><b>3</b> extrême : τὰ ὕστατα LUC les derniers maux, les maux extrêmes.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὕστερος]]. | |btext=η, ον :<br /><b>1</b> [[qui est tout à fait derrière]], [[qui est au dernier rang]], [[le dernier]];<br /><b>2</b> qui est, a lieu <i>ou</i> se fait à la fin ; <i>adv.</i> • ὕστατον <i>ou</i> • τὸ ὕστατον, • ὕστατα OD en dernier lieu, pour la dernière fois;<br /><b>3</b> extrême : τὰ ὕστατα LUC les derniers maux, les maux extrêmes.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὕστερος]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=superlat. zu [[ὕστερος]], <i>der [[letzte]], [[äußerste]], [[hinterste]]</i>, vom Raume; auch von der Zeit, [[τίνα]] πρῶτον, [[τίνα]] δ' ὕστατον ἐξενάριξεν <i>Il</i>. 5.703, und oft; ὡς ἅμα θ' οἱ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν μῦθον ἀκούσειαν 2.281; und <span class="ggns">Adverbial</span>, πύματόν τε καὶ ὕστατον <i>Od</i>. 20.116; auch ὕστατα, <i>zum letzten Mal</i>, 22.78, wie <i>Il</i>. 1.232; Plat. <i>Phaed</i>. 60a und [[öfter]]; τὸ ὕστατον μέλψασα θανάσιμον [[γόον]] Aesch. <i>Ag</i>. 1420, und [[öfter]]; ὕστατον [[πρόσφθεγμα]] Eur. <i>Heracl</i>. 573; ἐν τοῖς ὑστάτοις φράσω Ar. <i>Ran</i>. 906. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[last]], [[hindmost]] | |woodrun=[[last]], [[hindmost]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:05, 30 November 2022
English (LSJ)
η, ον, v. ὕστερος B.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
1 qui est tout à fait derrière, qui est au dernier rang, le dernier;
2 qui est, a lieu ou se fait à la fin ; adv. • ὕστατον ou • τὸ ὕστατον, • ὕστατα OD en dernier lieu, pour la dernière fois;
3 extrême : τὰ ὕστατα LUC les derniers maux, les maux extrêmes.
Étymologie: cf. ὕστερος.
German (Pape)
superlat. zu ὕστερος, der letzte, äußerste, hinterste, vom Raume; auch von der Zeit, τίνα πρῶτον, τίνα δ' ὕστατον ἐξενάριξεν Il. 5.703, und oft; ὡς ἅμα θ' οἱ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι υἷες Ἀχαιῶν μῦθον ἀκούσειαν 2.281; und Adverbial, πύματόν τε καὶ ὕστατον Od. 20.116; auch ὕστατα, zum letzten Mal, 22.78, wie Il. 1.232; Plat. Phaed. 60a und öfter; τὸ ὕστατον μέλψασα θανάσιμον γόον Aesch. Ag. 1420, und öfter; ὕστατον πρόσφθεγμα Eur. Heracl. 573; ἐν τοῖς ὑστάτοις φράσω Ar. Ran. 906.
Russian (Dvoretsky)
ὕστᾰτος: [superl. к ὕστερος I] последний, крайний, конечный Hom., Trag. etc. - см. тж. ὕστατα, ὑστάτη и ὕστατον.
Greek (Liddell-Scott)
ὕστατος: -η, -ον, ἴδε ὕστερος Β.
English (Autenrieth)
last, hindmost. — Adv., ὕστατον.
Greek Monotonic
ὕστᾰτος: -η, -ον, βλ. ὕστερος Β.
Middle Liddell
ὕστᾰτος, η, ον [v. ὕστερος B.]
