τρίχορδος: Difference between revisions

From LSJ

μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it

Source
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />à trois cordes.<br />'''Étymologie:''' [[τρεῖς]], [[χορδή]].
|btext=ος, ον :<br />[[à trois cordes]].<br />'''Étymologie:''' [[τρεῖς]], [[χορδή]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 15:10, 8 January 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τρίχορδος Medium diacritics: τρίχορδος Low diacritics: τρίχορδος Capitals: ΤΡΙΧΟΡΔΟΣ
Transliteration A: tríchordos Transliteration B: trichordos Transliteration C: trichordos Beta Code: tri/xordos

English (LSJ)

[ῐ], ον, of three strings or with three strings, βάρβιτος Anaxil.15 (but Poll.4.60 gives τρίχορδον as the name of the instrument); τρίχορδα (sc. ποιήματα) Plu.2.1137b (ὀλιγόχορδα cj. Volkmann).

German (Pape)

[Seite 1150] dreisaitig, von, mit drei Saiten, βάρβιτος, Anaxil. bei Ath. IV, 183 b; τὸ τρίχορδον, ein mit drei Saiten bezogenes Tonwerkzeug, Plut.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à trois cordes.
Étymologie: τρεῖς, χορδή.

Russian (Dvoretsky)

τρίχορδος: (ῐ) трехструнный (λύρα Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

τρίχορδος: -ον, ὁ ἔχων τρεῖς χορδάς, βαρβίτους τριχόρδους... ἐξηρτυόμαν Ἀναξίλ. ἐν «Λυροποιῷ» 2 (ἀλλ’ ἴδε Meineke ἐν τόπῳ)· λύρα Πλούτ. 2. 1137Β.

Greek Monolingual

-η, -ο / τρίχορδος, -ον, ΝΑ
1. αυτός που έχει τρεις χορδές
2. (τα ουδ. ως ουσ.) το τρίχορδο
μουσικό όργανο με τρεις χορδές, η πανδούρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + -χορδος (< χορδή), πρβλ. τετρά-χορδος].