ἐθήμων: Difference between revisions
From LSJ
εἰς τὴν ἀγορὰν χειροτονεῖτε τοὺς ταξιάρχους καὶ τοὺς φυλάρχους, οὐκ ἐπὶ τὸν πόλεμον → you elect taxiarchs and phylarchs for the marketplace not for war
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />accoutumé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />[[accoutumé]].<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 11:37, 9 January 2023
English (LSJ)
ον, gen. ονος, A accustomed, c. dat., ἐλπίδι Musae.312: c. gen., κυδοιμοῦ Nonn.D.36.464. 2 customary, ib.1.433, al.
Spanish (DGE)
-ον
1 c. gen. o dat. acostumbrado a, habituado a κυδοιμοῦ εἰναλίου Nonn.D.36.464, πόνοις βριαροῖσιν Nonn.D.37.134.
2 habitual, acostumbrado ἠχώ Nonn.D.1.433, νύμφη Musae.312, Ἄρης GDRK 34.8.
German (Pape)
[Seite 720] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
accoutumé.
Étymologie: ἔθος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθήμων: -ον, γεν. ονος· «ἔμπειρος, συνήθης» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312.
Greek Monolingual
ἐθήμων, -ον (Α) έθος
1. ο συνηθισμένος σε κάτι
2. συνήθης.