ἐμφόρβιος: Difference between revisions
From LSJ
Ταμιεῖον ἀνθρώποισι σωφροσύνη μόνη → Magnum horreum est hominibus temperantia → Ihr Vorratsschatz ist Menschen Mäßigung allein
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=emforvios | |Transliteration C=emforvios | ||
|Beta Code=e)mfo/rbios | |Beta Code=e)mfo/rbios | ||
|Definition= | |Definition=ἐμφόρβιον,<br><span class="bld">A</span> [[eating away]], [[consuming]], τινός Nic.''Th.''629.<br><span class="bld">II</span> [[ἐμφόρβιον]], τό, [[pasture-money]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Latest revision as of 10:55, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐμφόρβιον,
A eating away, consuming, τινός Nic.Th.629.
II ἐμφόρβιον, τό, pasture-money, Hsch.
Spanish (DGE)
-ον
que amordaza, que somete στρομβεῖα ... ἐμφόρβια νούσου píldoras que amordazan la enfermedad Nic.Th.629.
German (Pape)
[Seite 820] abweidend, abzehrend, Nic. Th. 629; τὸ ἐμφ., das Triftgeld, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
ἐμφόρβιος: -ον, καταβιβρώσκων, καταναλίσκων, τινος Νικ. Θ. 629· ἐμφόρβιον· «τελώνημα» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
ἐμφόρβιος, -ον (Α)
1. αυτός που κατατρώει, καταναλώνει, απομαραίνει
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐμφόρβιον
τέλος που καταβαλλόταν για τη νομή, τη βοσκή.
