ἀάζω: Difference between revisions

From LSJ

Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible

Source
(13_3)
(6_23)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0001.png Seite 1]] (ἄω, [[ἄζω]]), (mit offnem Munde ausathmen), hauchen, Arist. Probl. 34, 7 dem φυσᾶν διὰ στενοῦ τοῦ στόματος entgegengesetzt, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ S. auch [[ἄζω]].
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0001.png Seite 1]] (ἄω, [[ἄζω]]), (mit offnem Munde ausathmen), hauchen, Arist. Probl. 34, 7 dem φυσᾶν διὰ στενοῦ τοῦ στόματος entgegengesetzt, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ S. auch [[ἄζω]].
}}
{{ls
|lstext='''ἀάζω''': μελ. άσω, [[ἐκπνέω]] ἔχων τὸ [[στόμα]] ἀνοικτόν, [[ἐκπέμπω]] θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς [[ὅταν]] θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7.
}}
}}

Revision as of 10:18, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀάζω Medium diacritics: ἀάζω Low diacritics: αάζω Capitals: ΑΑΖΩ
Transliteration A: aázō Transliteration B: aazō Transliteration C: aazo Beta Code: a)a/zw

English (LSJ)

   A breathe with the mouth wide open, Arist.Pr.964a11. (Onomatopoeic word, for ἀἅζω, make the sound aha!)

German (Pape)

[Seite 1] (ἄω, ἄζω), (mit offnem Munde ausathmen), hauchen, Arist. Probl. 34, 7 dem φυσᾶν διὰ στενοῦ τοῦ στόματος entgegengesetzt, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ S. auch ἄζω.

Greek (Liddell-Scott)

ἀάζω: μελ. άσω, ἐκπνέω ἔχων τὸ στόμα ἀνοικτόν, ἐκπέμπω θερμὴν πνοὴν (χουχουλιάζω), καθὼς ὅταν θερμαίνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν· ἀντίκειται δὲ τῷ φυσῶ· «φυσῶσι μὲν γὰρ ψυχρόν, ἀάζουσι δὲ θερμόν· ὁ μὲν γὰρ φυσῶν κινεῖ τὸν ἀέρα οὐκ ἀθρόως, ἀλλὰ διὰ στενοῦ τοῦ στόματος, ὁ δὲ ἀάζων ἀθρόον ἐκπνεῖ, διὸ θερμόν». Ἀριστοτέλ. Προβλ. λδ΄. 7.