διχοτομέω: Difference between revisions

From LSJ

Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann

Menander, Monostichoi, 554
(13_4)
(6_2)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0647.png Seite 647]] in zwei Theile theilen, trennen, Plat. Polit 302 e; Arist. probl. 16, 4 u. Sp., wie Pol. 6, 28, 2; zerhauen, 10, 15; spalten, Plut. Pyrrh. 24; [[σελήνη]] διχοτομοῦσα = [[διχότομος]], fac. orb. lun. 17.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0647.png Seite 647]] in zwei Theile theilen, trennen, Plat. Polit 302 e; Arist. probl. 16, 4 u. Sp., wie Pol. 6, 28, 2; zerhauen, 10, 15; spalten, Plut. Pyrrh. 24; [[σελήνη]] διχοτομοῦσα = [[διχότομος]], fac. orb. lun. 17.
}}
{{ls
|lstext='''δῐχοτομέω''': [[κόπτω]] εἰς δύο, [[διαχωρίζω]] εἰς δύο, Πλάτ. Πολιτ. 302Ε, Ἀριστ. Προβλ. 16. 4, κτλ. 2) τιμωρῶ αὐστηρότατα, ἀπηνέστατα, Εὐαγγ. κ. Ματθ. κδ΄, 51. 3) διαιρῶ εἰς δύο (λογικῶς), Ἀριστ. Ζ. Μ. 1. 3, 1., 1. 4, 9.
}}
}}

Revision as of 10:42, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δῐχοτομέω Medium diacritics: διχοτομέω Low diacritics: διχοτομέω Capitals: ΔΙΧΟΤΟΜΕΩ
Transliteration A: dichotoméō Transliteration B: dichotomeō Transliteration C: dichotomeo Beta Code: dixotome/w

English (LSJ)

   A cut in twain: bisect a line, Plb.6.28.2:—Pass., Arist.Pr.913b31; σώματος -ηθέντος Plu.Pyrrh.24: metaph. of the medial raphe of the perineum, Paul.Aeg.6.62, etc.    2 punish with the last severity, Ev.Matt.24.51.    3 divide into two (logically), Pl.Plt.302e, Arist.PA642b22, 644b19.    4 intr., of the moon, dub. in Plu.2.929f.

German (Pape)

[Seite 647] in zwei Theile theilen, trennen, Plat. Polit 302 e; Arist. probl. 16, 4 u. Sp., wie Pol. 6, 28, 2; zerhauen, 10, 15; spalten, Plut. Pyrrh. 24; σελήνη διχοτομοῦσα = διχότομος, fac. orb. lun. 17.

Greek (Liddell-Scott)

δῐχοτομέω: κόπτω εἰς δύο, διαχωρίζω εἰς δύο, Πλάτ. Πολιτ. 302Ε, Ἀριστ. Προβλ. 16. 4, κτλ. 2) τιμωρῶ αὐστηρότατα, ἀπηνέστατα, Εὐαγγ. κ. Ματθ. κδ΄, 51. 3) διαιρῶ εἰς δύο (λογικῶς), Ἀριστ. Ζ. Μ. 1. 3, 1., 1. 4, 9.