ἐκπνευματόω: Difference between revisions
τὸν ἰητρὸν δοκέει μοι ἄριστον εἶναι πρόνοιαν ἐπιτηδεύειν → it appears to me a most excellent thing for the physician to cultivate prognosis
(13_4) |
(6_2) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0774.png Seite 774]] 1) in Luft od. Wind verwandeln, Theophr. bei Plut. qu. gr. 7. – 2) auslüften, übtr. austreiben, τῦφον Plut. de audit. 4. – 3) durch Wind in Bewegung setzen, aufblähen, Arist. probl. 5, 17. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0774.png Seite 774]] 1) in Luft od. Wind verwandeln, Theophr. bei Plut. qu. gr. 7. – 2) auslüften, übtr. austreiben, τῦφον Plut. de audit. 4. – 3) durch Wind in Bewegung setzen, aufblähen, Arist. probl. 5, 17. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐκπνευματόω''': [[μεταβάλλω]] εἰς [[πνεῦμα]], ἀτμὸν ἢ ἀέριον, Ἀριστ. Προβλ. 1. 53, Θεόφρ. παρὰ Πλουτ. 2. 292D. - Παθ., μεταβάλλομαι εἰς ἀτμόν, Ἀριστ. Προβλ. 10. 54., 26. 33., 33. 15, κ. ἀλλ. ΙΙ. [[κάμνω]] ἢ ἀφίνω νὰ ἐξέλθῃ ὁ ἀήρ, ὡς π.χ. ἐκ κύστεως ἢ ἀσκοῦ, Πλούτ. 2. 39D. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθ., φουσκώνομαι διὰ τοῦ φυσήματος, Θεόφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 4. 9, 3. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:43, 5 August 2017
English (LSJ)
A turn into vapour, Arist.Pr.866a3, Thphr. ap. Plu.2.292d ; fan into wind, prob. in Epicur.Ep.2p.48U.:—Pass., to be so turned, Arist.Pr.897b1, al. II deflate, metaph., οἴημα, τῦφον, Plu.2.39d. III in Pass., to be inflated, Thphr.CP4.9.3: metaph., ὑπὸ κτήσεως Phld.Vit.p.27J.
German (Pape)
[Seite 774] 1) in Luft od. Wind verwandeln, Theophr. bei Plut. qu. gr. 7. – 2) auslüften, übtr. austreiben, τῦφον Plut. de audit. 4. – 3) durch Wind in Bewegung setzen, aufblähen, Arist. probl. 5, 17.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπνευματόω: μεταβάλλω εἰς πνεῦμα, ἀτμὸν ἢ ἀέριον, Ἀριστ. Προβλ. 1. 53, Θεόφρ. παρὰ Πλουτ. 2. 292D. - Παθ., μεταβάλλομαι εἰς ἀτμόν, Ἀριστ. Προβλ. 10. 54., 26. 33., 33. 15, κ. ἀλλ. ΙΙ. κάμνω ἢ ἀφίνω νὰ ἐξέλθῃ ὁ ἀήρ, ὡς π.χ. ἐκ κύστεως ἢ ἀσκοῦ, Πλούτ. 2. 39D. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθ., φουσκώνομαι διὰ τοῦ φυσήματος, Θεόφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 4. 9, 3.
