ἐλλιπής: Difference between revisions
Ἢ μὴ ποίει τὸ κρυπτὸν ἢ μόνος ποίει → Aut occulendum nil patra, aut solus patra → Tu nichts Verborgnes oder tue es allein
(13_6a) |
(6_7) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0801.png Seite 801]] ές, der Etwas unterläßt; τῆς τῶν ἐπιτρόπων αἱρέσεως, der die Wahl der Vormünder unterläßt, Plat. Legg. XI, 924 b; nachstehend, προθυμίᾳ Thuc. 6, 69; ἐν τοῖς πεζικοῖς Pol. 18, 5, 5; übh. mangelhaft, ermangelnd, τῆς ἀκριβείας Plat. Rep. VI, 504 b; μνήμης Thuc. 7, 8; τοῦτο σφίσιν ἐλλιπὲς εἶναι τῆς καθάρσεως, das fehle an der Reinigung, 5, 1; Ggstz [[ἐντελής]], Ath. XIV, 644 d; – τὸ ἐλλιπές, der Mangel, Pol. 6, 49, 6; τὸ ἐλλ. τῆς γνώμης, Nichtbefriedigung der Wünsche, Thuc. 4, 63. – Adv. ἐλλιπῶς, Iambl. u. A. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0801.png Seite 801]] ές, der Etwas unterläßt; τῆς τῶν ἐπιτρόπων αἱρέσεως, der die Wahl der Vormünder unterläßt, Plat. Legg. XI, 924 b; nachstehend, προθυμίᾳ Thuc. 6, 69; ἐν τοῖς πεζικοῖς Pol. 18, 5, 5; übh. mangelhaft, ermangelnd, τῆς ἀκριβείας Plat. Rep. VI, 504 b; μνήμης Thuc. 7, 8; τοῦτο σφίσιν ἐλλιπὲς εἶναι τῆς καθάρσεως, das fehle an der Reinigung, 5, 1; Ggstz [[ἐντελής]], Ath. XIV, 644 d; – τὸ ἐλλιπές, der Mangel, Pol. 6, 49, 6; τὸ ἐλλ. τῆς γνώμης, Nichtbefriedigung der Wünsche, Thuc. 4, 63. – Adv. ἐλλιπῶς, Iambl. u. A. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐλλῐπής''': -ές, ([[ἐλλείπω]]) ἐνεργ. ἀφίνων τι, παραλείπων, τινὸς Πλάτ. Νόμ. 924Β. ΙΙ. Παθ., ὑπολειπόμενος, ἔχων ἔλλειψιν, ἀντίθετον τῷ [[ἐντελής]], τινος, ἔν τινι πράγματι, Θουκ. 5. 17., 7. 8, Πλάτ., κλ.· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] δοτ., ἐλλιπεῖς προθυμίᾳ Θουκ. 6. 69· τὸ [[δεῖπνον]] δ’ ἐντελὲς καὶ μηδενὶ ἐλλειπὲς Εὐάγγ. ἐν «Ἀνακαλυπτομένῃ» 1. 3· ἔν τινι Πολύβ. 18. 5, 5. 2) ἀπολ., καθυστερῶν, ἐλλ. καὶ μὴ δυνάμενος ἐπιμελεῖσθαι, [[ἀμελής]], Πλάτ. Νόμ. 901C· πρὸς Ἀθηναίους, οἷς τὸ μὴ ἐπιχειρούμενον ἀεὶ ἐλλιπὲς ἦν τῆς δοκήσεως, «οἷς, ὃ μὴ ἐπεχείρουν τοῦτο ἐλλιπὲς τῶν προσδοκωμένων ἐδόκει κατορθωμάτων·... εἴτ’ οὖν ὃ μὴ ἐπεχείρουν τοῦτο ζημίαν ἡγοῦνθ’ ἑαυτοῖς» (Σχόλ.), Θουκ. 4. 55· καὶ τὸ ἐλλιπὲς τῆς γνώμης ὧν ἕκαστός τις ᾠήθημεν πράξειν, ἡ [[ἀποτυχία]] τῆς κρίσεως ἡμῶν ὡς [[πρός]]... [[αὐτόθι]] 63· τὸ ἐλλιπές = [[ἔλλειψις]], Ἀριστ. Ρητ. 1. 11, 22. - Συγκρ. ἐλλιπέστερος Πολύβ. 5. 32, 2, κ. ἀλλ. - Ἐπίρρ. -πῶς, ἐνδεῶς, καὶ γραμματικῶς, κατ’ ἔλλειψιν, Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 252. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:26, 5 August 2017
English (LSJ)
ές, (ἐλλείπω) Act.,
A leaving out, omitting, τινός Pl.Lg. 924b. II Pass., wanting, defective, μνήμης Th.7.8; ἐ. κάλλους, ἀκριβείας, Pl.Lg.669a, R.504b, etc.: c. dat., προθυμίᾳ ἐλλιπεῖς Th.6.69; δεῖπνον . . μηδενὶ ἐλλιπές Euang.1.3; ἐν τοῖς πεζικοῖς τῷ καθοπλισμῷ Plb.18.22.5. 2 abs., failing, ἐ. καὶ μὴ δυνατὸς ἐπιμελεῖσθαι negligent, Pl.Lg.901c; τὸ μὴ ἐπιχειρούμενον ἀεὶ ἐλλιπὲς ἦν τῆς δοκήσεως whatever was not attempted was so much lost of their reckoning, Th.4.55, cf. 5.1; τὸ ἐ. τῆς γνώμης ὧν . . ᾠήθημεν πράξειν the failure of judgement in respect of... Id.4.63; τὸ ἐ. defect, Arist. Rh.1371b4; τὸ τῆς νομοθεσίας ἐ. Plb.6.49.6: Comp. -έστερος ib.11.3. Adv. ἐλλῐμεν-πῶς inadequately, deficiently, λέγειν Isoc.Fr.3.β.5; πρός τι ἔχειν Aret.CD1.2; ἔχειν τινός Cod.Just.1.1.7.11; γεγραμμένα Gal. Libr.Propr.2; opp. περιττῶς, Philostr.VS1.11: Comp. -έστερον OGI 56.13 (iii B.C.); ἐ. τῆς ἀληθείας εἰρηκέναι Plb.5.32.2. III of a number, not equal to the sum of its factors, opp. ὑπερτελής, Theo Sm. p.46H. Adv. -πῶς Iamb.in Nic.p.53P. IV Gramm., elliptical, φωνή S.E.P.1.188, cf.Sch.S.OT324, etc. Adv. -πῶς Sch.A.R.1.252.
German (Pape)
[Seite 801] ές, der Etwas unterläßt; τῆς τῶν ἐπιτρόπων αἱρέσεως, der die Wahl der Vormünder unterläßt, Plat. Legg. XI, 924 b; nachstehend, προθυμίᾳ Thuc. 6, 69; ἐν τοῖς πεζικοῖς Pol. 18, 5, 5; übh. mangelhaft, ermangelnd, τῆς ἀκριβείας Plat. Rep. VI, 504 b; μνήμης Thuc. 7, 8; τοῦτο σφίσιν ἐλλιπὲς εἶναι τῆς καθάρσεως, das fehle an der Reinigung, 5, 1; Ggstz ἐντελής, Ath. XIV, 644 d; – τὸ ἐλλιπές, der Mangel, Pol. 6, 49, 6; τὸ ἐλλ. τῆς γνώμης, Nichtbefriedigung der Wünsche, Thuc. 4, 63. – Adv. ἐλλιπῶς, Iambl. u. A.
Greek (Liddell-Scott)
ἐλλῐπής: -ές, (ἐλλείπω) ἐνεργ. ἀφίνων τι, παραλείπων, τινὸς Πλάτ. Νόμ. 924Β. ΙΙ. Παθ., ὑπολειπόμενος, ἔχων ἔλλειψιν, ἀντίθετον τῷ ἐντελής, τινος, ἔν τινι πράγματι, Θουκ. 5. 17., 7. 8, Πλάτ., κλ.· ὡσαύτως μετὰ δοτ., ἐλλιπεῖς προθυμίᾳ Θουκ. 6. 69· τὸ δεῖπνον δ’ ἐντελὲς καὶ μηδενὶ ἐλλειπὲς Εὐάγγ. ἐν «Ἀνακαλυπτομένῃ» 1. 3· ἔν τινι Πολύβ. 18. 5, 5. 2) ἀπολ., καθυστερῶν, ἐλλ. καὶ μὴ δυνάμενος ἐπιμελεῖσθαι, ἀμελής, Πλάτ. Νόμ. 901C· πρὸς Ἀθηναίους, οἷς τὸ μὴ ἐπιχειρούμενον ἀεὶ ἐλλιπὲς ἦν τῆς δοκήσεως, «οἷς, ὃ μὴ ἐπεχείρουν τοῦτο ἐλλιπὲς τῶν προσδοκωμένων ἐδόκει κατορθωμάτων·... εἴτ’ οὖν ὃ μὴ ἐπεχείρουν τοῦτο ζημίαν ἡγοῦνθ’ ἑαυτοῖς» (Σχόλ.), Θουκ. 4. 55· καὶ τὸ ἐλλιπὲς τῆς γνώμης ὧν ἕκαστός τις ᾠήθημεν πράξειν, ἡ ἀποτυχία τῆς κρίσεως ἡμῶν ὡς πρός... αὐτόθι 63· τὸ ἐλλιπές = ἔλλειψις, Ἀριστ. Ρητ. 1. 11, 22. - Συγκρ. ἐλλιπέστερος Πολύβ. 5. 32, 2, κ. ἀλλ. - Ἐπίρρ. -πῶς, ἐνδεῶς, καὶ γραμματικῶς, κατ’ ἔλλειψιν, Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 252.
