ἄλοξ: Difference between revisions
καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι → so now I do not know what virtue is; perhaps you knew before you contacted me, but now you are certainly like one who does not know
(6_15) |
(Bailly1_1) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἄλοξ''': οκος, ἡ, = [[αὖλαξ]], ὃ ἴδε. | |lstext='''ἄλοξ''': οκος, ἡ, = [[αὖλαξ]], ὃ ἴδε. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οκος (ἡ) :<br /><b>1</b> sillon d’un champ ; champ ensemencé;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> sein fécondé ; semence qui féconde le sein de la mère;<br /><b>3</b> sillon d’une égratignure.<br />'''Étymologie:''' R. Ἐλκ faire une traînée ; cf. [[ἕλκος]], <i>lat.</i> sulcus. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:25, 9 August 2017
English (LSJ)
οκος, ἡ,
A = αὖλαξ (q.v.).
German (Pape)
[Seite 109] οκος, ἡ (von ἕλκω, vgl. αὖλαξ, ὦλξ), die Furche, Aesch. Ag. 987; Ar. Av. 234; dah. die Ritze, Wunde, ὄνυχος ἄλοκι νεοτόμῳ Aesch. Ch. 25; δορὸς ταχεῖα ἄλ. Eur. Herc. Fur. 161; βαθεῖα τραύματος ἄλ. Rhes. 790; ἄλοκα τέμνειν, von der Meerfahrt, Arion. 17. Bei den Trag. übertr. auf das Ehebett, gleichsam das Saatfeld des Menschengeschlechts, πατρῷαι ἄλοκες, des Vaters Ehebett, Soph. O. R. 1211; τέκνων ἄλοκα σπείρειν, Kinder zeugen, Eur. Phoen. 18. Auf den Geist übertr. sagt Aesch. βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος Sept. 575.
Greek (Liddell-Scott)
ἄλοξ: οκος, ἡ, = αὖλαξ, ὃ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
οκος (ἡ) :
1 sillon d’un champ ; champ ensemencé;
2 fig. sein fécondé ; semence qui féconde le sein de la mère;
3 sillon d’une égratignure.
Étymologie: R. Ἐλκ faire une traînée ; cf. ἕλκος, lat. sulcus.