ἀνυπότακτος: Difference between revisions
Βίον καλὸν ζῇς, ἂν γυναῖκα μὴ τρέφῃς → Uxorem si non duxis, vives commode → Gut ist dein Leben, wenn du keine Frau ernährst
(6_16) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνυπότακτος''': -ον, ἐπὶ πραγμάτων, ὁ μὴ ὑποτεταγμένος εἴς τινα, μ. δοτ., οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον Ἐπιστ. πρὸς Ἑβρ. β΄, 8: - [[ἀπεριόριστος]], [[ἐλεύθερος]], Φίλων 1. 473. 2) ἄτακτος, συγκεχυμένος, [[δυσκατάληπτος]], [[ἀνυπότακτος]] καὶ κωφὴ γίνεται ἡ [[διήγησις]] Πολύβ. 3. 36, 4. ΙΙ. ὁ μὴ ὑποτασσόμενος, [[ἀπειθής]], ταραχώδης, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις Ἐπιστ. π. Τιμόθ. Α΄, α΄, 9, πρὸς Τίτ. α΄, 6 καὶ 10, πρβλ. Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 10, 1. | |lstext='''ἀνυπότακτος''': -ον, ἐπὶ πραγμάτων, ὁ μὴ ὑποτεταγμένος εἴς τινα, μ. δοτ., οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον Ἐπιστ. πρὸς Ἑβρ. β΄, 8: - [[ἀπεριόριστος]], [[ἐλεύθερος]], Φίλων 1. 473. 2) ἄτακτος, συγκεχυμένος, [[δυσκατάληπτος]], [[ἀνυπότακτος]] καὶ κωφὴ γίνεται ἡ [[διήγησις]] Πολύβ. 3. 36, 4. ΙΙ. ὁ μὴ ὑποτασσόμενος, [[ἀπειθής]], ταραχώδης, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις Ἐπιστ. π. Τιμόθ. Α΄, α΄, 9, πρὸς Τίτ. α΄, 6 καὶ 10, πρβλ. Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 10, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />non soumis, insubordonné.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ὑποτάσσω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:43, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, of persons or things,
A not made subject, τινί Ep.Hebr.2.8, cf. J.AJ11.6.6, Arr.Epict.4.1.161; ἀ. ὁ βασιλεύς Artem.2.30; unrestrained, free, Ph.1.473, cf. Arr.Epict.2.10.1. 2 not to be classified under heads, confused, Plb.3.36.4; irregular, ποιήματα, of dithyrambs, Demetr.Lac.Herc.1014.12, Zen.2.15. II of persons, independent, Ptol.Tetr.61; in bad sense, unruly, 1 Ep.Ti.1.9, Ep.Tit.1.6 and 10, PMag.Par.1.1367. Adv. -τως impatiently, Hsch. s.v. ἀστέκτως. III of Verbs, having no first aorist, AB1087.
German (Pape)
[Seite 266] 1) nicht unterworfen, ungehorsam, N. T., Philo u. Sp. – 2) nicht geordnet, verworren, διήγησις Pol. 3, 36. 5, 21.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνυπότακτος: -ον, ἐπὶ πραγμάτων, ὁ μὴ ὑποτεταγμένος εἴς τινα, μ. δοτ., οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπότακτον Ἐπιστ. πρὸς Ἑβρ. β΄, 8: - ἀπεριόριστος, ἐλεύθερος, Φίλων 1. 473. 2) ἄτακτος, συγκεχυμένος, δυσκατάληπτος, ἀνυπότακτος καὶ κωφὴ γίνεται ἡ διήγησις Πολύβ. 3. 36, 4. ΙΙ. ὁ μὴ ὑποτασσόμενος, ἀπειθής, ταραχώδης, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις Ἐπιστ. π. Τιμόθ. Α΄, α΄, 9, πρὸς Τίτ. α΄, 6 καὶ 10, πρβλ. Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 10, 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non soumis, insubordonné.
Étymologie: ἀ, ὑποτάσσω.
