ἀπαξιόω: Difference between revisions
Ἔργων πονηρῶν χεῖρ' ἐλευθέραν ἔχε → Mali facinoris liberam serva manum → Von schlechten Taten halte deine Hände frei
(6_1) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπαξιόω''': [[ἀπορρίπτω]] ὡς ἀνάξιον, δὲν [[ἀναγνωρίζω]], Λατ. dedignari, τι ἢ τινα Θουκ. 1. 5, Πολύβ. 1. 67, 13, κτλ.: - Ὡσαύτως, ἀπ. μή, μετ’ ἀπαρ., Παυσ. 10. 14, 6. 2) ἀπ. τί τινος, θεωρῶ τι ἀνάξιόν τινος, Ἀριστ. π. Κόσμ. 1. 1· Λουκ. περὶ τοῦ Οἴκου 2: - [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, λέσχας ἇς ἀπηξιώσατο, ἐθεώρησεν αὐτὰς ἀναξίας τῆς..., Αἰσχύλ. Εὐμ. 367: - Παθ., θεωροῦμαι ἀνάξιός τινος, λόγου Κλήμ. Ἀλ. 84. | |lstext='''ἀπαξιόω''': [[ἀπορρίπτω]] ὡς ἀνάξιον, δὲν [[ἀναγνωρίζω]], Λατ. dedignari, τι ἢ τινα Θουκ. 1. 5, Πολύβ. 1. 67, 13, κτλ.: - Ὡσαύτως, ἀπ. μή, μετ’ ἀπαρ., Παυσ. 10. 14, 6. 2) ἀπ. τί τινος, θεωρῶ τι ἀνάξιόν τινος, Ἀριστ. π. Κόσμ. 1. 1· Λουκ. περὶ τοῦ Οἴκου 2: - [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, λέσχας ἇς ἀπηξιώσατο, ἐθεώρησεν αὐτὰς ἀναξίας τῆς..., Αἰσχύλ. Εὐμ. 367: - Παθ., θεωροῦμαι ἀνάξιός τινος, λόγου Κλήμ. Ἀλ. 84. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> ἀπηξίωσα, <i>pf. Pass.</i> ἀπηξίωμαι;<br /><b>1</b> regarder comme indigne;<br /><b>2</b> repousser comme indigne, dédaigner;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἀπαξιόομαι-οῦμαι juger indigne (de soi, de sa faveur, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἀξιόω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:43, 9 August 2017
English (LSJ)
A disclaim as unworthy, disown, τι or τινά, Th.1.5, Plb.1.67.13, Plot.5.8.3; ἀ. τινὸς μή, c. inf., Paus. 10.14.6. 2 ἀ. ἑαυτὸν τῶν καλλίστων Arist.Mu.391a6; but τί τινος deem a thing unworthy of one, Luc.Dom.2:—Med., λέσχας ἇς ἀπηξιώσατο deemed them unworthy of... banished them from .., A.Eu.367.
German (Pape)
[Seite 279] für unwürdig halten, τινά τινος Arist. mund. 1, 1; etwas für seiner unwürdig halten, als unwürdig ablehnen, Eur. El. 256; ἔργον Thuc. 1, 5; Sp.; Arr. 1, 23, 8; Pol. 10, 40; Luc. Deor. D. 20, 1; Plut. Crass. 21; τὴν ἀπολογίαν Dion. Hal. 7, 34; es folgt auch μή c. inf. S. Schäf. D. Hal. C. V. p. 38. – Med., τινός, nicht würdigen, Aesch. Eum. 345.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαξιόω: ἀπορρίπτω ὡς ἀνάξιον, δὲν ἀναγνωρίζω, Λατ. dedignari, τι ἢ τινα Θουκ. 1. 5, Πολύβ. 1. 67, 13, κτλ.: - Ὡσαύτως, ἀπ. μή, μετ’ ἀπαρ., Παυσ. 10. 14, 6. 2) ἀπ. τί τινος, θεωρῶ τι ἀνάξιόν τινος, Ἀριστ. π. Κόσμ. 1. 1· Λουκ. περὶ τοῦ Οἴκου 2: - ὡσαύτως ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, λέσχας ἇς ἀπηξιώσατο, ἐθεώρησεν αὐτὰς ἀναξίας τῆς..., Αἰσχύλ. Εὐμ. 367: - Παθ., θεωροῦμαι ἀνάξιός τινος, λόγου Κλήμ. Ἀλ. 84.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. ἀπηξίωσα, pf. Pass. ἀπηξίωμαι;
1 regarder comme indigne;
2 repousser comme indigne, dédaigner;
Moy. ἀπαξιόομαι-οῦμαι juger indigne (de soi, de sa faveur, etc.).
Étymologie: ἀπό, ἀξιόω.
