ἔγκλητος: Difference between revisions
From LSJ
(6_18) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔγκλητος''': -ον, ὃν ἐνεκάλεσέ τις, ἐνοχοποιηθείς, Πλούτ. 2. 1051C, κτλ.· πρβλ. ἔκκλητος 2. | |lstext='''ἔγκλητος''': -ον, ὃν ἐνεκάλεσέ τις, ἐνοχοποιηθείς, Πλούτ. 2. 1051C, κτλ.· πρβλ. ἔκκλητος 2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=η, ον :<br />digne d’être blâmé.<br />'''Étymologie:''' [[ἐγκαλέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:53, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A liable to a charge, PTeb.27.42 (ii B. C.), Plu.2.1051b, PMasp.97 ii 50 (vi A.D.). 2 written for ἔκκλ-, Hsch.
German (Pape)
[Seite 708] beschuldigt, angeklagt, Arist. oec. 2, 16.
Greek (Liddell-Scott)
ἔγκλητος: -ον, ὃν ἐνεκάλεσέ τις, ἐνοχοποιηθείς, Πλούτ. 2. 1051C, κτλ.· πρβλ. ἔκκλητος 2.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
digne d’être blâmé.
Étymologie: ἐγκαλέω.
