ναοποιός: Difference between revisions

From LSJ

κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster

Source
(6_15)
(Bailly1_3)
Line 4: Line 4:
{{ls
{{ls
|lstext='''νᾱοποιός''': ὁ, ὁ οἰκοδομῶν ναούς, ἄρχων τις ἐπιστατῶν εἰς τὸ [[ἔργον]] τοῦτο, [[λέξις]] ἀπαντῶσα μόνον ἐν Ἀριστ. Ρητ. 1. 14, 1.
|lstext='''νᾱοποιός''': ὁ, ὁ οἰκοδομῶν ναούς, ἄρχων τις ἐπιστατῶν εἰς τὸ [[ἔργον]] τοῦτο, [[λέξις]] ἀπαντῶσα μόνον ἐν Ἀριστ. Ρητ. 1. 14, 1.
}}
{{bailly
|btext=οῦ;<br /><b>1</b> <i>adj.</i> qui construit un temple;<br /><b>2</b> <i>subst.</i> (ὁ) magistrat chargé de l’administration d’un sanctuaire.<br />'''Étymologie:''' [[ναός]], [[ποιέω]].
}}
}}

Revision as of 20:03, 9 August 2017

German (Pape)

[Seite 228] Tempel bauend, Arist. rhet. 1, 14 u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

νᾱοποιός: ὁ, ὁ οἰκοδομῶν ναούς, ἄρχων τις ἐπιστατῶν εἰς τὸ ἔργον τοῦτο, λέξις ἀπαντῶσα μόνον ἐν Ἀριστ. Ρητ. 1. 14, 1.

French (Bailly abrégé)

οῦ;
1 adj. qui construit un temple;
2 subst. (ὁ) magistrat chargé de l’administration d’un sanctuaire.
Étymologie: ναός, ποιέω.