πενθητήριος: Difference between revisions
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
(6_4) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πενθητήριος''': -α, -ον, ὁ εἰς [[σημεῖον]] πένθους, Αἰσχύλ. Χο. 8. | |lstext='''πενθητήριος''': -α, -ον, ὁ εἰς [[σημεῖον]] πένθους, Αἰσχύλ. Χο. 8. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br />qui concerne le deuil, de deuil.<br />'''Étymologie:''' [[πενθητήρ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:06, 9 August 2017
English (LSJ)
α, ον,
A of or in sign of mourning, πλόκαμος A.Ch.7 ; βόθροι π. trenches in which mourners lay, Ion Trag.54.
German (Pape)
[Seite 555] zum Klagen oder Trauern gehörig; πλόκαμος, Aesch. Ch. 8; βόθροι, Ion trag. bei Plut.
Greek (Liddell-Scott)
πενθητήριος: -α, -ον, ὁ εἰς σημεῖον πένθους, Αἰσχύλ. Χο. 8.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui concerne le deuil, de deuil.
Étymologie: πενθητήρ.
