προσχρῄζω: Difference between revisions
(6_13b) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''προσχρῄζω''': μέλλ. -ῄσω· Ἰων. -χρηίζω· μέλλ. ηίσω. Ἔχω χρείαν [[προσέτι]] χρειάζομαι ἐπὶ πλέον, [[μετὰ]] γεν., τυρρανίδος οὐδεμιῆς πρ. Ἡρόδ. 5. 11, πρβλ. 18· οὐδὲ σοῦ προσχρῄζομεν Σοφ. Φιλ. 1055· [[μετὰ]] γεν. προσ. καὶ ἀπαρ., προσχρηίζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ, ἀπαιτῶ παρ’ ὑμῶν νὰ ὑπακούητε..., Ἡρόδ. 8. 140, 2· [[μετὰ]] μόνου ἀπαρ., τί προσχρῄζων μαθεῖν; Σοφ. Ο. Τ. 1155, πρβλ. Ο. Κ. 1168· οὕτω παρὰ ποιηταῖς, [[ὅταν]] συντάσσηται [[μετὰ]] μόνου ἀπαρ., δυνάμεθα εὐκόλως νὰ ὑπονοήσωμεν ἀπαρ., πεύσεσθε πᾶν [[ὅπερ]] προχρῄζετε (ἐξυπ. πυθέσθαι) Αἰσχύλ. Πρ. 641, πρβλ. 787, Σοφ. Ο. Κ. 520, 1160, 1202. | |lstext='''προσχρῄζω''': μέλλ. -ῄσω· Ἰων. -χρηίζω· μέλλ. ηίσω. Ἔχω χρείαν [[προσέτι]] χρειάζομαι ἐπὶ πλέον, [[μετὰ]] γεν., τυρρανίδος οὐδεμιῆς πρ. Ἡρόδ. 5. 11, πρβλ. 18· οὐδὲ σοῦ προσχρῄζομεν Σοφ. Φιλ. 1055· [[μετὰ]] γεν. προσ. καὶ ἀπαρ., προσχρηίζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ, ἀπαιτῶ παρ’ ὑμῶν νὰ ὑπακούητε..., Ἡρόδ. 8. 140, 2· [[μετὰ]] μόνου ἀπαρ., τί προσχρῄζων μαθεῖν; Σοφ. Ο. Τ. 1155, πρβλ. Ο. Κ. 1168· οὕτω παρὰ ποιηταῖς, [[ὅταν]] συντάσσηται [[μετὰ]] μόνου ἀπαρ., δυνάμεθα εὐκόλως νὰ ὑπονοήσωμεν ἀπαρ., πεύσεσθε πᾶν [[ὅπερ]] προχρῄζετε (ἐξυπ. πυθέσθαι) Αἰσχύλ. Πρ. 641, πρβλ. 787, Σοφ. Ο. Κ. 520, 1160, 1202. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<b>1</b> avoir en outre besoin de, gén.;<br /><b>2</b> demander en outre : τινός, qch ; avec un inf. : demander à, chercher à : τινος πείθεσθαί τινι HDT demander à qqn d’obéir à un autre <i>ou</i> de suivre les conseils d’un autre.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[χρῄζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:08, 9 August 2017
English (LSJ)
Ion. προσ-χρηΐζω,
A require or desire besides, c. gen., τυραννίδος οὐδεμιῆς π. Hdt.5.11, cf. 18; οὐδὲ σοῦ προσχρῄζομεν S.Ph.1055: c. gen. pers. et inf., προσχρηΐζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ I request you to listen to him, Hdt.8.140.β: c. inf. only, τί προσχρῄζων μαθεῖν; S.OT1155, cf. OC1168: in poetry with inf. understood, πᾶν ὅπερ προσχρῄζετε (sc. πυθέσθαι) πεύσεσθε A.Pr.641, cf.787, S.OC520, 1160, 1202.
German (Pape)
[Seite 789] ion. προσχρηίζω, noch dazu oder obendrein bedürfen, begehren, verlangen; πᾶν, ὅπερ προσχρῄζετε, πεύσεσθε, Aesch. Prom. 644, vgl. 789; τί προσχρῄζων μαθεῖν; Soph. O. R. 1155, vgl. O. C. 1162. 1170; τινός, Phil. 1044; mit dem gen. der Sache, Her. 5, 11. 18; auch mit dem gen. der Person, προσχρηΐζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ, ich bitte euch noch dazu, dem M. zu gehorchen, 8, 140, 2; Sp. ion. προσχρηίζω, noch dazu oder obendrein bedürfen, begehren, verlangen; πᾶν, ὅπερ προσχρῄζετε, πεύσεσθε, Aesch. Prom. 644, vgl. 789; τί προσχρῄζων μαθεῖν; Soph. O. R. 1155, vgl. O. C. 1162. 1170; τινός, Phil. 1044; mit dem gen. der Sache, Her. 5, 11. 18; auch mit dem gen. der Person, προσχρηΐζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ, ich bitte euch noch dazu, dem M. zu gehorchen, 8, 140, 2; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
προσχρῄζω: μέλλ. -ῄσω· Ἰων. -χρηίζω· μέλλ. ηίσω. Ἔχω χρείαν προσέτι χρειάζομαι ἐπὶ πλέον, μετὰ γεν., τυρρανίδος οὐδεμιῆς πρ. Ἡρόδ. 5. 11, πρβλ. 18· οὐδὲ σοῦ προσχρῄζομεν Σοφ. Φιλ. 1055· μετὰ γεν. προσ. καὶ ἀπαρ., προσχρηίζω ὑμέων πείθεσθαι Μαρδονίῳ, ἀπαιτῶ παρ’ ὑμῶν νὰ ὑπακούητε..., Ἡρόδ. 8. 140, 2· μετὰ μόνου ἀπαρ., τί προσχρῄζων μαθεῖν; Σοφ. Ο. Τ. 1155, πρβλ. Ο. Κ. 1168· οὕτω παρὰ ποιηταῖς, ὅταν συντάσσηται μετὰ μόνου ἀπαρ., δυνάμεθα εὐκόλως νὰ ὑπονοήσωμεν ἀπαρ., πεύσεσθε πᾶν ὅπερ προχρῄζετε (ἐξυπ. πυθέσθαι) Αἰσχύλ. Πρ. 641, πρβλ. 787, Σοφ. Ο. Κ. 520, 1160, 1202.
French (Bailly abrégé)
1 avoir en outre besoin de, gén.;
2 demander en outre : τινός, qch ; avec un inf. : demander à, chercher à : τινος πείθεσθαί τινι HDT demander à qqn d’obéir à un autre ou de suivre les conseils d’un autre.
Étymologie: πρός, χρῄζω.
