τέλμα: Difference between revisions
(6_22) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τέλμα''': τό, ὡς καὶ νῦν, στάσιμον [[ὕδωρ]], λιμνάζον [[ὕδωρ]], [[ἕλος]], «βάλτος», «βοῦρκος», Ἀριστοφ. Ὄρν. 1593, Πλάτ. Φαίδων 109Β, Ξενοφ. Οἰκ. 20. 11· ἐν τῷ πληθ., [[χώρα]] χθαμαλὴ ὑποκειμένη εἰς πλήμμυραν, Ἡρόδ. 2. 93· ἡ [[ἰλὺς]] ἡ κατὰ τὴν ἄκραν τῆς ὄχθης ποταμοῦ, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 12. 46. ΙΙ. ὁ [[πηλὸς]] λιμνάζοντος ὕδατος, ὁ πρὸς οἰκοδομὴν [[χρήσιμος]] πηλός, «λάσπη», τέλματι ἀσφάλτῳ χρῆσθαι Ἡρόδ. 1. 179, πρβλ. [[τελμίς]]. 2) ὁ [[χῶρος]] ὃν καταλαμβάνει ὁ [[πηλὸς]] μεταξὺ τῶν λίθων ἐν ταῖς οἰκοδομαῖς, Προκόπ. | |lstext='''τέλμα''': τό, ὡς καὶ νῦν, στάσιμον [[ὕδωρ]], λιμνάζον [[ὕδωρ]], [[ἕλος]], «βάλτος», «βοῦρκος», Ἀριστοφ. Ὄρν. 1593, Πλάτ. Φαίδων 109Β, Ξενοφ. Οἰκ. 20. 11· ἐν τῷ πληθ., [[χώρα]] χθαμαλὴ ὑποκειμένη εἰς πλήμμυραν, Ἡρόδ. 2. 93· ἡ [[ἰλὺς]] ἡ κατὰ τὴν ἄκραν τῆς ὄχθης ποταμοῦ, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 12. 46. ΙΙ. ὁ [[πηλὸς]] λιμνάζοντος ὕδατος, ὁ πρὸς οἰκοδομὴν [[χρήσιμος]] πηλός, «λάσπη», τέλματι ἀσφάλτῳ χρῆσθαι Ἡρόδ. 1. 179, πρβλ. [[τελμίς]]. 2) ὁ [[χῶρος]] ὃν καταλαμβάνει ὁ [[πηλὸς]] μεταξὺ τῶν λίθων ἐν ταῖς οἰκοδομαῖς, Προκόπ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ατος (τό) :<br /><b>1</b> eau stagnante, marais, endroit marécageux ; τὰ τέλματα basses terres exposées aux inondations;<br /><b>2</b> boue, vase ; <i>p. anal.</i> ciment, mortier.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. ignorée. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:11, 9 August 2017
English (LSJ)
ατος, τό,
A standing water, pond, marsh, swamp, Ar.Av. 1593, Pl.Phd.109b, X.Oec.20.11, Men.Epit.532, Thphr.HP1.4.2: pl., low lands subject to inundation, water-meads, Hdt.2.93, Thphr. Fr.174.1, Gal.6.709, 15.121, Jul.Mis.358a; mud at the edge of a riverbank, Ael.VH12.46. II mud used as mortar, τέλματι χρεώμενοι ἀσφάλτῳ Hdt.1.179; cf. τελμίς. 2 space pointed with mortar, between the courses of masonry, Procop.Aed.2.1.
German (Pape)
[Seite 1088] ατος, τό, das zusammengetretene, sich sammelnde, stehende Wasser, Pfütze, Sumpf; Ar. Av. 1593; ὥςπερ περὶ τέλμα βατράχους, Plat. Phaed. 109 b; τὰ κοῖλα πάντα τέλματα γίγνεται, Xen. Oec. 20, 11; Sp., wie Pol. 10, 14, 13; Phot. erkl. τόπος πηλώδης ὕδωρ ἔχων. Dah. das fruchtbare Marschland der Niederungen; auch Moor, Schlamm, Lehm, zu Mauern, Her. 1, 179. – Bei Sp. der Zwischenraum in den Fugen der Steine, der mit Mörtel ausgegossen wurde.
Greek (Liddell-Scott)
τέλμα: τό, ὡς καὶ νῦν, στάσιμον ὕδωρ, λιμνάζον ὕδωρ, ἕλος, «βάλτος», «βοῦρκος», Ἀριστοφ. Ὄρν. 1593, Πλάτ. Φαίδων 109Β, Ξενοφ. Οἰκ. 20. 11· ἐν τῷ πληθ., χώρα χθαμαλὴ ὑποκειμένη εἰς πλήμμυραν, Ἡρόδ. 2. 93· ἡ ἰλὺς ἡ κατὰ τὴν ἄκραν τῆς ὄχθης ποταμοῦ, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 12. 46. ΙΙ. ὁ πηλὸς λιμνάζοντος ὕδατος, ὁ πρὸς οἰκοδομὴν χρήσιμος πηλός, «λάσπη», τέλματι ἀσφάλτῳ χρῆσθαι Ἡρόδ. 1. 179, πρβλ. τελμίς. 2) ὁ χῶρος ὃν καταλαμβάνει ὁ πηλὸς μεταξὺ τῶν λίθων ἐν ταῖς οἰκοδομαῖς, Προκόπ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 eau stagnante, marais, endroit marécageux ; τὰ τέλματα basses terres exposées aux inondations;
2 boue, vase ; p. anal. ciment, mortier.
Étymologie: DELG étym. ignorée.
