ἄγαμος: Difference between revisions

From LSJ

τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)

Source
(Bailly1_1)
(Autenrieth)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non marié, célibataire, veuf;<br /><b>2</b> [[γάμος]] [[ἄγαμος]] SOPH union qui n’en est pas une, union funeste.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[γάμος]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non marié, célibataire, veuf;<br /><b>2</b> [[γάμος]] [[ἄγαμος]] SOPH union qui n’en est pas une, union funeste.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[γάμος]].
}}
{{Autenrieth
|auten=[[unmarried]], Il. 3.40†.
}}
}}

Revision as of 15:21, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄγαμος Medium diacritics: ἄγαμος Low diacritics: άγαμος Capitals: ΑΓΑΜΟΣ
Transliteration A: ágamos Transliteration B: agamos Transliteration C: agamos Beta Code: a)/gamos

English (LSJ)

ον,

   A unmarried, single, prop. of the man, whether bachelor or widower (ἄνανδρος being used of the woman), Il.3.40, X.Smp.9.7, etc.; ζῶ δὲ Τίμωνος βίον, ἄγαμον, ἄδουλον Phryn.Com.18:—of the woman, A.Supp.143, S.OT1502, E.Or.205. Adv. -ως Sch. ad loc.    II γάμος ἄ. marriage that is no marriage, fatal marriage, S.OT1214, E.Hel.690.

German (Pape)

[Seite 8] 1) unverheirathet, Hom. nur Iliad. 3, 46, vom Mann; so auch in Prosa; die Trag. von Frauen, Aesch. Suppl. 135; Soph. Ant. 353 O. R. 1498; Eur. Suppl. 787; N. T.; Ἑλλάδος στάχυν ἄγ. ἀμᾶν, Hellas' Jünglingsährenfeld mähen, En. ad. Her. 21 (IX, 362). – 2) γάμος ἄγ., nach dem Sprachgebrauch der Trag. eine Unglücksehe, Soph. O. R. 1214; Eur. Hel. 690.

Greek (Liddell-Scott)

ἄγᾰμος: -ον, ἀνύμφευτος, ὁ μὴ ἔχων γυναῖκα· κυρίως ἀναφέρεται εἰς τὸν ἄνδρα, εἴτε ὅλως ἄγαμος διετέλεσεν, εἴτε ἐν χηρείᾳ διατελεῖ, ἐπὶ δὲ γυναικὸς κεῖται ἄνανδρος, Ἰλ. Γ. 40, καὶ παρὰ πεζοῖς· οὕτω, ζῶ δὲ Τίμωνος βίον, ἄγαμον, ἄδουλον, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ» 1· -ἀλλὰ κεῖται τὸ ἄγαμος καὶ ἐπὶ γυναικὸς παρ’ Αἰσχύλ. Ἱκ. 143, Σοφ. Ο. Τ. 1502, Ἀντ. 867, καὶ Εὐρ. ΙΙ. γάμος ἄγαμος, ὀλέθριος γάμος, Σοφ. Ο. Τ. 1214, Εὐρ. Ἑλ. 690, ὡς τὸ βίος ἄβιος, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 non marié, célibataire, veuf;
2 γάμος ἄγαμος SOPH union qui n’en est pas une, union funeste.
Étymologie: ἀ, γάμος.

English (Autenrieth)

unmarried, Il. 3.40†.