νώνυμνος: Difference between revisions

From LSJ

τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)

Source
(slb)
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "")
Line 4: Line 4:
{{ls
{{ls
|lstext='''νώνυμνος''': -ον, Ἐπικ. [[τύπος]] [[παράλληλος]] τῷ νώνῠμος, ἐν χρήσει [[ὅταν]] ἡ παραλήγουσα ἀναγκαίως πρέπῃ νὰ [[εἶναι]] μακρὰ (ὡς [[δίδυμνος]] ἀντὶ [[δίδυμος]], [[ἀπάλαμνος]] ἀντὶ [[ἀπάλαμος]]), νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ’ Ἄργεος Ἰλ. Μ. 70, Ν. 227., Ξ. 70· γενεήν γε θεοὶ ν. [[ὀπίσσω]] θῆκαν Ὀδ. Α. 222, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 153· [[πρόσθε]] ν. Πινδ. Ο. 11 (10). 61.
|lstext='''νώνυμνος''': -ον, Ἐπικ. [[τύπος]] [[παράλληλος]] τῷ νώνῠμος, ἐν χρήσει [[ὅταν]] ἡ παραλήγουσα ἀναγκαίως πρέπῃ νὰ [[εἶναι]] μακρὰ (ὡς [[δίδυμνος]] ἀντὶ [[δίδυμος]], [[ἀπάλαμνος]] ἀντὶ [[ἀπάλαμος]]), νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ’ Ἄργεος Ἰλ. Μ. 70, Ν. 227., Ξ. 70· γενεήν γε θεοὶ ν. [[ὀπίσσω]] θῆκαν Ὀδ. Α. 222, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 153· [[πρόσθε]] ν. Πινδ. Ο. 11 (10). 61.
}}
{{Slater
|sltr=[[νώνυμνος]]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[nameless]] καὶ πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο. [[πρόσθε]] γὰρ [[νώνυμνος]] βρέχετο πολλᾷ νιφάδι (byz.: [[νώνυμος]], νώνυμον codd.: νώνυμνον Turyn) (O. 10.51)
}}
{{Slater
|sltr=[[νώνυμνος]]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[nameless]] καὶ πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο. [[πρόσθε]] γὰρ [[νώνυμνος]] βρέχετο πολλᾷ νιφάδι (byz.: [[νώνυμος]], νώνυμον codd.: νώνυμνον Turyn) (O. 10.51)
}}
}}

Revision as of 13:05, 17 August 2017

German (Pape)

[Seite 273] poet. = Folgdm (ν ist eingeschoben, um die von Natur kurze Penultima durch Position lang zu machen, vgl. δίδυμνος, ἀπάλαμνος); νωνύμνους ἀπ ολέσθαι, Il. 12, 70, vgl. 14, 70; Od. 1, 222; Hes. O. 156; πρόσθε νώνυμνος, Pind. Ol. 11, 53; sp. D., wie Ap. Rh. 3, 982.

Greek (Liddell-Scott)

νώνυμνος: -ον, Ἐπικ. τύπος παράλληλος τῷ νώνῠμος, ἐν χρήσει ὅταν ἡ παραλήγουσα ἀναγκαίως πρέπῃ νὰ εἶναι μακρὰ (ὡς δίδυμνος ἀντὶ δίδυμος, ἀπάλαμνος ἀντὶ ἀπάλαμος), νωνύμνους ἀπολέσθαι ἀπ’ Ἄργεος Ἰλ. Μ. 70, Ν. 227., Ξ. 70· γενεήν γε θεοὶ ν. ὀπίσσω θῆκαν Ὀδ. Α. 222, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 153· πρόσθε ν. Πινδ. Ο. 11 (10). 61.