ἀχώριστος: Difference between revisions

From LSJ

παρθενικὴν δὲ γαμεῖν, ἵνα ἤθεα κεδνὰ διδάξῃς → take thee a maiden to wife, and teach her ways of discretion

Source
(Bailly1_1)
(big3_8)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non séparé, qui n’a pas de place marquée;<br /><b>2</b> inséparable.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[χωρίζω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> non séparé, qui n’a pas de place marquée;<br /><b>2</b> inséparable.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[χωρίζω]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no separado]] οὐ γὰρ ἂν ἀχώριστά γε δύο ἐνόει, ἀλλ' ἕν pues (el alma) no las concebiría como dos cosas separadas, sino como una</i> Pl.<i>R</i>.524c.<br /><b class="num">2</b> [[inseparable]] c. gen. ἀχώριστον ... τῆς ἡδονῆς τὴν ἀρετήν Epicur.[1] 138, cf. <i>Ep</i>.[4]132, τὸν δημιουργὸν ... ἀχώριστον ... τῆς ὕλης Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.112, σημεῖον ... ἀχώριστον αὐτῆς (παραφροσύνης) Gal.16.521, τὰς ἀρετὰς ἀχωρίστους αὑτῶν Corn.<i>ND</i> 14, τὰ μὲν χωριστὰ σωμάτων, τὰ δὲ ἀχώριστα Porph.<i>Sent</i>.19, ἡ ψυχὴ ... οὔτε σώματος [[ἀχώριστος]] Procl.<i>Inst</i>.186, τῶν μυστηρίων <i>IStratonikeia</i> 310.50 (Panamara IV d.C.)<br /><b class="num">•</b>abs. δύο ἐστιν ἀχώριστα πεφυκότα de las dos partes del alma, Arist.<i>EN</i> 1102<sup>a</sup>30, ἀ. τὸ κρῖνον Arist.<i>de An</i>.427<sup>a</sup>2, μνήμη <i>Clem.Ep</i>.M.2A5B, λόγος Plot.2.7.3<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀχώριστον [[la parte inseparable]] τὸ ἀχώριστον τοῦ προσώπου A.D.<i>Synt</i>.254.19, τοῦ νοῦ χωρίζοντος τὰ ἀχώριστα Gr.Naz.M.35.1164A, τὸ χωριστὸν καὶ ἀχώριστον del cuerpo, Plot.2.3.16.<br /><b class="num">3</b> [[que no tiene sitio o lugar]] πολλάκις δ' ὁ τοιοῦτος καὶ διαιρουμένων τοὺς ἀντισφαιριοῦντας [[ἀχώριστος]] περιγίγνεται muchas veces, al dividirse ellos en equipos para jugar a la pelota, se queda el tal sin sitio</i> (de un cobarde), X.<i>Lac</i>.9.5.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[inseparablemente]] τὸ συνεδρεῦον ἀχωρίστως ἑκάστῳ Phld.<i>Sign</i>.20.39, ἀ. συνεπινοεῖται el Espíritu Santo respecto al Hijo, Gr.Nyss.<i>Diff.Ess</i>.4.
}}
}}

Revision as of 12:19, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀχώριστος Medium diacritics: ἀχώριστος Low diacritics: αχώριστος Capitals: ΑΧΩΡΙΣΤΟΣ
Transliteration A: achṓristos Transliteration B: achōristos Transliteration C: achoristos Beta Code: a)xw/ristos

English (LSJ)

ον, (χωρίζω)

   A not parted, undivided, Pl.R.524c; inseparable, Arist.EN1102a30, de An.427a2; ἀρετὴ ἀ. ἡδονῆς Epicur.Fr.506, cf. Ep.3p.64U., Gal.16.521, al. Adv. -τως Phld.Sign.20.    II (χῶρος) without a place assigned one, X.Lac. 9.5.

German (Pape)

[Seite 420] 1) ungetrennt, Plat. Rep. VII, 524 d; unzertrennlich, Luc. Ocyp. 145. – 2) dem kein Platz angewiesen ist, Xen. Lac. 9, 5. – Adv., Nicom. ar. 1, 6.

Greek (Liddell-Scott)

ἀχώριστος: -ον, (χωρίζω) ὁ μὴ χωριζόμενος, μὴ διαιρούμενος, Πλάτ. Πολ. 524Β· ἀναπόσπαστος, ἀχώριστος, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 13, 10, π. Ψυχ. 3. 2, 19 κ. ἀλλ. ΙΙ. (χῶρος) δι’ ὃν δὲν ὡρίσθη θέσις τις, Ξεν, Λακ. 9. 5. ― Ἐπιρρ. -τως Ἐκκλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 non séparé, qui n’a pas de place marquée;
2 inséparable.
Étymologie: ἀ, χωρίζω.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no separado οὐ γὰρ ἂν ἀχώριστά γε δύο ἐνόει, ἀλλ' ἕν pues (el alma) no las concebiría como dos cosas separadas, sino como una Pl.R.524c.
2 inseparable c. gen. ἀχώριστον ... τῆς ἡδονῆς τὴν ἀρετήν Epicur.[1] 138, cf. Ep.[4]132, τὸν δημιουργὸν ... ἀχώριστον ... τῆς ὕλης Chrysipp.Stoic.2.112, σημεῖον ... ἀχώριστον αὐτῆς (παραφροσύνης) Gal.16.521, τὰς ἀρετὰς ἀχωρίστους αὑτῶν Corn.ND 14, τὰ μὲν χωριστὰ σωμάτων, τὰ δὲ ἀχώριστα Porph.Sent.19, ἡ ψυχὴ ... οὔτε σώματος ἀχώριστος Procl.Inst.186, τῶν μυστηρίων IStratonikeia 310.50 (Panamara IV d.C.)
abs. δύο ἐστιν ἀχώριστα πεφυκότα de las dos partes del alma, Arist.EN 1102a30, ἀ. τὸ κρῖνον Arist.de An.427a2, μνήμη Clem.Ep.M.2A5B, λόγος Plot.2.7.3
subst. τὸ ἀχώριστον la parte inseparable τὸ ἀχώριστον τοῦ προσώπου A.D.Synt.254.19, τοῦ νοῦ χωρίζοντος τὰ ἀχώριστα Gr.Naz.M.35.1164A, τὸ χωριστὸν καὶ ἀχώριστον del cuerpo, Plot.2.3.16.
3 que no tiene sitio o lugar πολλάκις δ' ὁ τοιοῦτος καὶ διαιρουμένων τοὺς ἀντισφαιριοῦντας ἀχώριστος περιγίγνεται muchas veces, al dividirse ellos en equipos para jugar a la pelota, se queda el tal sin sitio (de un cobarde), X.Lac.9.5.
II adv. -ως inseparablemente τὸ συνεδρεῦον ἀχωρίστως ἑκάστῳ Phld.Sign.20.39, ἀ. συνεπινοεῖται el Espíritu Santo respecto al Hijo, Gr.Nyss.Diff.Ess.4.