ὑποταγή: Difference between revisions
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
(Bailly1_5) |
(eksahir) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br /><b>1</b> subordination;<br /><b>2</b> soumission;<br /><b>3</b> <i>t. de gramm.</i> subjonctif.<br />'''Étymologie:''' [[ὑποτάσσω]]. | |btext=ῆς (ἡ) :<br /><b>1</b> subordination;<br /><b>2</b> soumission;<br /><b>3</b> <i>t. de gramm.</i> subjonctif.<br />'''Étymologie:''' [[ὑποτάσσω]]. | ||
}} | |||
{{eles | |||
|esgtx=[[sumisión]], [[orden]] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:32, 22 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A subordination, subjection, D.H.3.66, 2 Ep.Cor.9.13, Ep.Gal.2.5; ἐν ὑποταγῇ in a subordinate position, BGU96.7 (iii A. D.): pl., Cat.Cod.Astr.8(4).143. 2 post-position, ἐν ὑποταγῇ A.D.Pron.35.23, cf. Synt.306.8. 3 copy, ψηφισμάτων . . καὶ ἐπιστολῆς IGRom.3.705 (Lycia, ii A. D., pl.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑποτᾰγή: ἡ, ὡς καὶ νῦν, τὸ ὑποτάσσεσθαι, ὑπακοή, ἑκούσιος συγκατάθεσις, Διονύσ. Ἁλ. 3. 66, Ἐπιστ. Β΄ πρὸς Κορινθ. θ΄, 13, πρὸς Γαλάτ. β΄, 5. 2) ἐν σχέσει πρὸς τὴν ὑποτακτικὴν ἔγκλισιν, Ἀπολλ. π. Συντάξ. 301, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
1 subordination;
2 soumission;
3 t. de gramm. subjonctif.
Étymologie: ὑποτάσσω.
