τηλίκος

English (LSJ)

[ῐ], η, ον, Dor. τᾱλίκος,

   A of such an age, so old or so young, answering to relat. ἡλίκος and interrog. πηλίκος (τηλικόσδε, τηλικοῦτος being used in Att.); used with relatives, πατρὸς . . τηλίκου ὥς περ ἐγών Il.24.487; so perh. παῖς τ., ὃν . . Od.18.175: c. inf., οὐ γὰρ ἐπὶ σταθμοῖσι μένειν ἔτι τηλίκος εἰμί not so young as to stay at home, 17.20, cf. 1.297, 10.88; οὔ τοι τ. εἰμὶ μαθεῖν Thgn.578: Sup. -ώτατος,= πρεσβύτατος, Hsch.    II so great, τὸν τ. AP7.2.9 (Antip. Sid.); ὄνομα ib.7.11.4 (Asclep.); φρύαγμα τὸ τ. ib.10.64.1 (Agath.). Adv. -κως Aristaenet.2.9 (s.v.l.).

German (Pape)

[Seite 1106] dor. ταλίκος (verwandt mit τῆλις, talis), entsprechend dem fragenden πηλίκος, so alt, in solchem Alter, sowohl von geringerm, als von sehr hohem Alter; so jung, ἐπεὶ οὐκέτι τηλίκος ἐσσί, Od. 1, 297. 19, 88; so alt, Il. 24, 487; ἤδη γάρ τοι παῖς τηλίκος, Od. 18, 175; c. int., οὐ γὰρ ἐπὶ σταθμοῖσι μένειν ἔτι τηλίκος εἰμί, Od. 17, 20; Theogn. 578; übh. so groß, so stark.