ἐναλιταίνω

English (LSJ)

   A = ἀλιταίνω ἐν, aor. 2 ἐνήλῐτον Q.S.13.400, 14.436.

German (Pape)

[Seite 826] (s. ἀλιταίνω), darin sündigen, ἐνήλιτε Qu. Sm. 14, 436.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνᾰλῐταίνω: ἀόρ. ἐνήλῑτον = ἀλιταίνω ἐν Κόϊντ. Σμ. 14. 436.

Spanish (DGE)

(ἐνᾰλῐταίνω)
• Morfología: [aor. tem. ind. 3^a sg. ἐνήλιτε Q.S.13.400, 14.436]
cometer una falta, agraviar c. ac. int. ὅσσά οἱ ἐν λεχέεσσιν ἐνήλιτε κουριδίοισι cuantos agravios le causó en su lecho legítimo Helena a Menelao, Q.S.13.400, cf. 14.436.

Greek Monolingual

ἐναλιταίνω (Α)
ασεβώ, αμαρτάνω σε κάτι.