κισσοκόρυμβος
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
ὁ,
A ivy-cluster, Hippiatr.77.
German (Pape)
[Seite 1442] ὁ, der traubenförmige Fruchtbüschel des Epheu, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κισσοκόρυμβος: -ον, βλάστημα κισσοῦ, Ἱππιατρ. 208.
Greek Monolingual
κισσοκόρυμβος, -ον (Α)
το αρσ. ως ουσ. ὁ κισσοκόρυμβος
πυκνό κλαδί κισσού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κισσός + κόρυμβος «κορυφή»].
