κνύζω
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
German (Pape)
[Seite 1464] u. med. κνύζομαι, = κνυζάω (knurren, winseln). βρέφη κνυζόμενα Dion. Hal. 1, 79; τῆς κυνὸς κνυζομένης Plut. amat. narr. 3. – Bei E. M. 523, 3 auch = κνύω, κνάω.
Greek Monolingual
κνύζω (Α)
1. ξύνω
2. παράγω άναρθρο ήχο
3. (για σκύλους) γαυγίζω σιγανά με παράπονο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του κνυζῶ (Ι) κατά τα βαρύτονα ρ.].
