τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
ΜΑ
(συν. παθ.) ὑπερκρεμάννυμαι
αναρτώμαι πάνω από κάποιον και, κυρίως, αναρτώμαι για χάρη κάποιου («χὠς ἀριστεῖον σφέων ὑπερκρεμασθείς, Χριστ. Πασχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + κρεμάννυμι «κρεμώ»].