φαρμακομανής
From LSJ
Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε → Opulentiae antepone rumorem bonum → Erstrebe anstatt Reichtum lieber guten Ruf
Greek Monolingual
-ές, Ν
1. ιατρ. αυτός που πάσχει από φαρμακομανία
2. (γενικά) αυτός που πιστεύει υπερβολικά στις θεραπευτικές ιδιότητες τών φαρμάκων και τά συνιστά σε άλλους ανεπιφύλακτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φάρμακο + -μανής (< μαίνομαι), πρβλ. ναρκομανής].
