κληματίς
Ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → Hominem non velle significat silentium → Das Schweigen zeugt davon, dass der, der schweigt, nicht will
English (LSJ)
ίδος, ἡ, Dim. of κλῆμα,
A vine-branch, LXX De.32.32, Ph.1.612 (generally, branch, ib.527), Plu.2.527d, Philum.Ven.2.2: usu. in pl., brushwood, faggots, Ar.Th.728, 739, Th.7.53, Arist.HA550b9, Inscr.Delos338Aa 23, 24 (iii B.C.): collect. in sg., ib.38, 354.57 (iii B.C.), LXX Da.3.46. II periwinkle, Vinca herbacea, Dsc.4.7. 2 traveller's joy, Clematis Vitalba, ib.180, Gal.12.31. 3 prob. bearbind, Convolvulus arvensis, Plin.HN24.139.
German (Pape)
[Seite 1450] ίδος, ἡ, dim. zu κλῆμα, übh. kleiner Zweig, dünnes Holz; Ar. Thesm. 728; Thuc. 7, 53; Arist. H. A. 5, 18; vgl. Poll. 1, 109. – Auch ein Rankengewächs wie der Weinstock; Wintergrün, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
κλημᾰτίς: -ίδος, ἡ, ὑποκορ. τοῦ κλῆμα· ἐν τῷ πληθ. ξύλα πρὸς καῦσιν, Ἀριστοφ. Θεσμ. 728, 740, Θουκ. 7. 53, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 18, 10, κτλ. ΙΙ. φυτόν τι μὲ κληματοειδεῖς κλάδους, clematis, Διοσκ. 4. 7, Πλίν. 24. 89.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
bois de sarment, bois sec.
Étymologie: κλῆμα.
Greek Monolingual
η (AM κληματίς, -ίδος)
βλ. κληματίδα.
Greek Monotonic
κλημᾰτίς: -ίδος, ἡ, υποκορ. του κλῆμα· στον πληθ. καυσόξυλα, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
κλημᾰτίς: ίδος веточка, pl. сучья, хворост Arph., Thuc.
