πολυήγορος
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
German (Pape)
[Seite 662] viel redend, geschwätzig; Φρόντις, Philisc. ep. (App. 96); Orph. Arg. 487 von der Argo.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux longs discours.
Étymologie: πολύς, ἀγορεύω.
Greek Monotonic
πολυήγορος: -ον (ἀγορεύω), αυτός που λέει πολλά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
πολυήγορος: многоговорящий, говорливый (sc. γυνή Anth.).
