ἀσελγῶς
From LSJ
μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)
French (Bailly abrégé)
adv.
avec impudence, avec violence.
Étymologie: ἀσελγής.
Russian (Dvoretsky)
ἀσελγῶς: разнузданно, бесстыдно, нагло Lys., Arph., Isocr., Dem., Arst., Plut.
