διαττάω
Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us
English (LSJ)
A sift, riddle, Hp.Ulc.21, Pl.Sph.226b, al., SIG2587.60, Ruf. ap. Orib.7.26.97:—Pass., Pl.Cra.402c, IG22.463.83, Thphr. HP3.18.5. (The form διασσάω is given as etym. in EM271.37; διασσηθέντος dub. cj. in Emp.5.3; prop. δια-ττάω, cf. ἀλευρό-ττησις, ἐττημένα: hence pf. part. Pass. διεττημένης IG22.463.83 (but διηττ-codd. Thphr.l.c.).)
German (Pape)
[Seite 608] durchsieben; Plat. Tim. 73 c; neben διηθέω Soph. 226 b; εἰς ὕδωρ διαττᾶσθαι Pol. 34, 9, 10; auch Theophr. u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
διαττάω: Ἀττ. ἀντὶ διασσάω, κοσκινίζω τι καλῶς, ἐντελῶς, Πλάτ. Σοφ. 226Β, Τιμ. 73Ε, Κρατ. 402C, Θεόφρ. Ι.Φ. 3.18, 5· -οὐσιαστ. διάττησις, εως, ἡ ὡς ὁ Schneider ἐν Πλουτ. 2.639Ε.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
passer au crible.
Étymologie: δίαττος.
Russian (Dvoretsky)
διαττάω: просеивать (γῆν Plat.; κοσκίνοις διαττᾶσθαι Polyb. - v. l. διαρτᾶσθαι).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διαττάω zeven, ziften.
