θεσπεσίως
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
French (Bailly abrégé)
adv.
d’une manière extraordinaire.
Étymologie: θεσπέσιος.
Russian (Dvoretsky)
θεσπεσίως: необыкновенно, страшно, ужасно: Ἀχαιοὶ θ. ἐφόβηθεν Hom. ахейцы в ужасе бежали.
