Ἀδώνιος

English (LSJ)

ὁ, rare form of Ἄδωνις, Plu.2.756c.    II as Adj., ος, ον, of Adonis:—hence Ἀδώνιον, τό, a statue of him borne in the Adonia, Suid.    2 (sub. μέτρον) a kind of verse, consisting of a dactyl and spondee, Sacerd.p.516 K.    3 = Ἄδωνις 111, Plin.HN21.60.

Greek (Liddell-Scott)

Ἀδώνιος: ὁ, σπάν. τύπος τοῦ Ἄδωνις, Meineke Κωμ. Ἀποσπ. 2. σ. 188, Πλούτ. 2. 206C. ΙΙ. ὡς ἐπίθ. -ος, -ον, τοῦ Ἀδώνιδος· ὅθεν: 1) Ἀδώνιον, τό, ἄγαλμα αὐτοῦ φερόμενον κατὰ τὰ Ἀδώνια, Σουΐδ. 2) (ἐν λ. μέτρον) εἶδος στίχου συγκειμένου ἐκ δακτύλου καὶ σπονδείου, Ἕρμαν. El. Metr. 715.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
d’Adonis ; τὰ Ἀδώνια fêtes d’Adonis.
Étymologie: Ἄδωνις.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ

• Prosodia: [ᾰ-]
1 Adonis Sapph.117B, Ar.Fr.759, Cratin.404, Pherecr.213, Pl.Com.4, Suppl.Mag.63.8.
2 Adonio n. de mes en Nacona IGDS 206.2, 9 (III a.C.) (cf. Ἀδωνιών).

Russian (Dvoretsky)

Ἀδώνιος: II ὁ стих. адонисов стих (­– ∪ ∪ / – –).
адонисов Plut.