διερεθισμός

English (LSJ)

ὁ, A provocation, Phld.Ir.p.26 W.: pl., ib.p.29 W.; irritation, Paul.Aeg.3.66.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
irritación, como actitud o conducta iracunda o malhumorada παραινοῦσιν οἱ θεραπεύοντες αὐτοῖς (a los enfermos) φυλάττεσθαι τοὺς ἐρεθισμούς Phld.Ir.10.36, cf. 8.23, 19.30
•sent. fís. πρὸς τὰ χαλαστικὰ τῶν φαρμάκων Paul.Aeg.3.66.1.

Greek Monolingual

διερεθισμός, ο (Α)
δυνατός ερεθισμός.