μάτιον
ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
English (LSJ)
τό, Egyptian measure of capacity, Arch.Pap.5.178 No.32, Ostr.296 (ii A.D.), al., PTeb.314.18 (ii A.D.), PLond.5.1906 (vi A.D.), prob. in PAmh.2.130.5 (i A.D.); hence ματιαῖον A μέτρον Sammelb. 4683.6.
German (Pape)
[Seite 101] τό, ein kleines Maaß, nach Schol. Ar. Nub. 451.
French (Bailly abrégé)
1ου (τό) :
broutille, bagatelle, vétille.
Étymologie: DELG - μάτη ?
2ου (τό) :
mesure de capacité en Égypte (pap. 2ᵉ-3ᵉ siècles).
Étymologie: DELG -.
Greek Monolingual
μάτιον, τὸ (ΑM, Μ και μάττιν και μάτιν)
αιγυπτιακό μέτρο χωρητικότητας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. αιγυπτιακής προέλευσης].
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: Egypt. measure of capacity (pap. II-III c. after).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unknown.
