φαλιόπους
From LSJ
Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt
English (LSJ)
ὁ, ἡ, neut. πουν, gen. ποδος, A white-footed, Id.
German (Pape)
[Seite 1253] ουν, gen. ποδος, weißfüßig, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
φᾰλιόπους: ὁ, ἡ, οὐδέτ. -πουν, ὁ λευκὸν ἔχων πόδα, λευκόπους, «φαλιόπουν. λευκόπουν. φαλιοὶ ταῦροι· λευκομέτωποι» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
-ουν, Α
(κατά τον Ησύχ.) «φαλιόπουν, λευκόπουν».
[ΕΤΥΜΟΛ. < φαλιός «λευκός» + -πους (< πούς, ποδός), πρβλ. λευκό-πους].
