σέλλα

English (LSJ)

ἡ,
A seat, Lat. sella, POxy.1146.6 (iv A.D.), Tz.H.9.860.
II saddle, Hippiatr.26, Lyd.Mag.1.32.

German (Pape)

[Seite 870] ἡ, Sitz, das lat. sella, bei Sp.; doch kann das Wort ächtgriechisches Ursprungs sein u. mit σέλμα, σελμίς zusammenhangen.

Greek (Liddell-Scott)

σέλλα: ἡ, κάθισμα, Λατ. sella, Τζέτζ. Ἱστ. 9. 860. ΙΙ. ἐφίππιον, Ἰω. Λυδ. π. Ἀρχῶν Πολιτικ. 1. 32· ἐντεῦθεν σελλάριος, ὁ, τὸ Λατ. sellarius, Συλλ. Ἐπιγρ. 3372.

Greek Monolingual

η, Ν
βλ. σέλα.