ἐννεσίη
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
German (Pape)
[Seite 847] ἡ (ἐνίημι), die Eingebung, der Rath, Befehl; κείνης ἐννεσίῃσιν, auf ihr Geheiß, Il. 5, 894; γαίης Hes. Th. 494; Ἥρης ἐννεσίῃσιν Callim. Dian. 108; a. sp. D., wie σῇσιν ὑπ' ἐννεσίῃς Ep. ad. 428 (IX, 788); Qu. Sm. 3, 475 νηπιέῃσιν ὑπ' ἐννεσίῃσιν, ohne gen., = Geist; Ap. Rh. 3, 1364 gen. ἐννεσιάων.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
dat. pl. ἐννεσίῃσιν;
suggestion, conseil.
Étymologie: pour *ἐνεσίη, de ἐνίημι.
English (Autenrieth)
dat. pl., at the command; τινός, Il. 5.894.
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
deseo, designio, sugerencia gener. en dat. por designio de c. gen. de dioses, personif. o héroes τῷ σ' ὀΐω κείνης τάδε πάσχειν ἐννεσίῃσιν Il.5.894, Γαίης ἐννεσίῃσι por designio de Gea Hes.Th.494, Νείκεος ἐννεσίῃσι Emp.B 22.9, cf. h.Cer.30, Epic.Alex.Adesp.1.6, Call.Dian.108, τοῦδ' ἀνέρος ... ὑπ' ἐννεσίῃσι δαμῆναι A.R.1.7, Ἰήσων μνήσατο Μηδείης πολυκερδέος ἐννεσιάων A.R.3.1364, cf. Dioscorus 7.15, νηπιέῃσιν ὑπ' ἐννεσίῃσι con caprichos infantiles Q.S.3.475.
• Etimología: Deriv. en -σία de ἐνίημι, cf. ἵημι.
Russian (Dvoretsky)
ἐννεσίη: ἡ ἐνίημι внушение, совет, наставление Hom., Hes., Anth.
