εφτάδυμος

μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)

Greek Monolingual

-η, -ο
αυτός που γεννήθηκε μαζί με άλλα έξι αδέλφια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εφτα- + -δυμος αναλογικά προς το δι-δυμος (πρβλ. τρίδυμος)].