Paralus

English > Greek (Woodhouse)

State vessel at Athens used for embassies to shrines: Πάραλος, ἡ.

Latin > English (Lewis & Short)

Părălus: i, m., = Πάραλος (of or belonging to the sea),
I an Athenian hero whose portrait was painted by Protogenes, Plin. 35, 10, 36, § 101; 7, 58, 58, § 207; Cic. Verr. 2, 4, 60, § 135 Zumpt.

Latin > French (Gaffiot 2016)

Părălus,¹⁶ ī, m. (Πάραλος), héros athénien, dont le nom était porté par une des deux trières de l’État, la galère paralienne : Plin. 7, 207 ; 35, 101 ; Cic. Verr. 2, 4, 135.

Wikipedia EN

The Paralus or Paralos (Greek: Πάραλος, "sea-side"; named after a mythological son of Poseidon), was an Athenian sacred ship and a messenger trireme of the Athenian navy during the late 5th century BC. Its crew were known for their vehement pro-democracy views. It played a notable role in several episodes of the Peloponnesian War.

The Paralus appears more often in the literary and epigraphical sources for the classical period than any other individual ship; it carried almost all recorded Athenian diplomatic missions in the 5th and 4th centuries, and it appears that on most of these missions the treasurer (tamias) of Paralus acted as the chief ambassador.

The crew of the Paralus (the Paraloi) was known for its exceptionally strong pro-democracy views; its remarkable unity on this matter may indicate that it was composed of the members of a single genos of the name Paraloi. This crew was instrumental in preventing an oligarchic coup at Samos in 411 BC. On bringing the news of this event to Athens, however, they found that a successful oligarchic coup had taken place there, and were interned; one crew member, escaping, brought the news of this event to the fleet at Samos, beginning the period of open division between the city and the fleet.

In 405 BC, the Paralus was one of ten ships that escaped from the Athenian disaster at Aegospotami with Conon; it was then dispatched to inform Athens of the defeat, its arrival setting off a citywide panic.

Wikipedia EL

Στην αρχαιότητα η Πάραλος ή και Παραλία, αποκαλούμενη σύμφωνα με επιγραφές, ήταν ένα από τα έξι «ιερά πλοία» της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Τα άλλα πέντε ήταν η Σαλαμινία, η Αμμωνιάς, η Αντιγονίς, η Δημητριάς και η Πτολεμαΐς.

Η Πάραλος ήταν τριήρης που συμμετείχε ειδικά στις θεωρίες, καθώς και σε άλλες ιερές ή δημόσιες αποστολές, συνήθως επείγουσας φύσεως. Το συνηθέστερο αγκυροβόλιο της Παράλου ήταν ο παρά την άκρα του Σουνίου δυτικός όρμος ο αποκαλούμενος «Παράλου Γη». Αργότερα ναυπηγήθηκε και άλλη αδελφή τριήρης συναγωγός, δηλαδή με ίδιο σκοπό, που έλαβε το όνομα "Σαλαμινία", επειδή το μόνιμο αγκυροβόλιό της ήταν στη Σαλαμίνα. Οι θέσεις των παραπάνω αγκυροβολίων αποδεικνύουν τον βαθμό ετοιμότητας των πλοίων αυτών σε επείγουσες αποστολές. Επίσης και τα δύο αυτά ιερά πλοία αποκαλούνταν από τους Αθηναίους και "Θεωρίδες" (Θεωρίς) ή "Δηλιάδες" (Δηλιάς), επειδή έφερναν τις Θεωρίες στη Δήλο.

Οι επιβαίνοντες της Παράλου, ασχέτως κατηγορίας, είτε ήταν πλήρωμα είτε επιβάτες υπάλληλοι θεωροί, ονομάζονταν "πάραλοι" ή "παραλίτες" και, εξ αντικειμένου, έπρεπε να ήταν πολίτες της Αθήνας, και μάλιστα, κατά τον Θουκυδίδη (Η' 73), ακραιφνών δημοκρατικών αισθημάτων.