ἄγκοινα
Σέβου τὸ θεῖον μὴ ‘ξετάζων, πῶς ἔχει → Venerare numen: quid sit, noli quaerere → Die Gottheit ehre ohne Prüfung ihres Tuns
English (LSJ)
ἡ, (ἄγκον-yα, cf. ἀγκών) poet. for ἀγκάλη, only in plural, A Ζηνὸς . . ἐν ἀγκοίνησιν ἰανεις Il.14.213, cf. Od.11.261, Hes.Fr.245, A.R. 2.954.2. metaph., anything enfolding, ἐν χθονὸς ἀγκοίναις AP9.398 (Jul. Aegypt.), cf. Opp.H.3.34. II halyard, IG2.794b20, al., prob. in Alc.18.9.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) ; ion. ἀγκοίνη;
bras recourbé.
Étymologie: ἀγκών.
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
• Alolema(s): ἀγκοίνη PCair.Zen.756.1 (III a.C.); lat. anquina, angina
• Morfología: [dat. plu. ἀγκοίνῃσι Opp.H.3.567]
1 en plu. brazos esp. en dat. plu. en brazos, en los brazos Ζηνὸς ... ἐν ἀγκοίνῃσιν ἰαύεις Il.14.213, cf. Od.11.261, Nonn.D.40.154, ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς ... μιγεῖσα Od.11.268, cf. Hes.Fr.43a.81, Fr.252.5, Matro SHell.534.39, A.R.2.954, de niños h.Cer.141, 264
•fig. ἐν χθονὸς ἀγκοίναις AP 9.398 (Iul.Aegypt.), ἐν ἀγκοίνῃσι λίνοιο en el copo de la almadraba Opp.l.c.
2 náut. driza ἄ. διπλῆ IG 22.1627a.168, cf. 1612B.67 (ambas IV a.C.), PCair.Zen.756.1 (III a.C.), Cinna 3, Nonius 536.5, Isid.Etym.19.4.7.
Russian (Dvoretsky)
ἄγκοινα: эп.-ион. ἀγκοίνη ἡ (только pl.)
1) руки, объятия: ἐν ἀγκοίνῃσίν τινος ἰαῦσαι Hom. заснуть (спать) в чьих-л. объятиях;
2) лоно, недра (χθονός Anth.).
