ἀγραῖος

English (LSJ)

α, ον, (ἄγρα) of the chase, epithet of Apollo, Paus.1.41.6; of Artemis, Paus.Gr.Fr.13; δαίμονες Opp.H.3.27.

German (Pape)

[Seite 22] zur Jagd gehörig, δαίμονες, Beschützer der Jagd, Opp. H. 3, 27; θεοί 4, 577; Apollon, Pausan. 1, 41, 6.

Greek (Liddell-Scott)

ἀγραῖος: -α, -ον, (ἄγρα) ὁ τῆς ἄγρας, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Παυσ. 1. 41, 6, καὶ τῆς Ἀρτέμιδος Εὐστ. 361, 36· δαίμονες, Ὀππ. Ἁλ. 3, 27· πρβλ. Ἀγροτέρα.