σχίσις

English (LSJ)

[ῐ], εως, ἡ, (σχίζω)

   A cleavage, parting, Pl.Phd.97a, 101c; of roads, ib.108a; of the wings of birds (cf. σχιζόπτερος), Arist.HA 532a26; of the feet of animals (cf. σχιζόπους), Id.PA663a31; of a plant, Dsc.4.187; of rivers, Plu.2.93f; κατὰ τὴν σχίσιν at the cleavage (of the gullet into oesophagus and trachea), cj. for κατὰ σχέσιν (v.l. κατάσχεσιν) in Archig. ap. Orib.8.1.18; ἀδένες . . σχίσεις ἀγγείων στηρίζοντες Gal.6.674, cf. 15.532.    2 curdling, τοῦ γάλακτος (v. σχίζω 1.3) Id.6.694, Philum. ap. Orib.45.29.10.

German (Pape)

[Seite 1056] ἡ, das Spalten, Trennen; Plat. Phaed. 97 a; vom Wege, ἔοικε σχίσεις τε καὶ περιόδους πολλὰς ἔχειν, 108 a.