Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
μαρμᾰρύζω sparkle τὰς δὲ Θεοξένου ἀκτῖνας πρὸς ὄσσων μαρμαρυζοίσας δρακείς (v. l. -ιζοίσας) fr. 123. 3.
μαρμαρύζω (Α)
βλ. μαρμαρύσσω.
= μαρμαίρω, Sp.
