ομιλητικός

From LSJ
Revision as of 07:44, 26 September 2022 by Spiros (talk | contribs)

διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity

Source

Greek Monolingual

-ή, -ό (ΑΜ ὁμιλητικός, -ή, -όν) ομιλώ
ευπροσήγορος, προσηνής, αυτός που δεν δυσκολεύεται να μιλήσει στους άλλους ή να συζητήσει μαζί τους
νεοελλ.
1. το θηλ. ως ουσ. η ομιλητική
η τέχνη του ομιλητή, του αγορητή
2. (το θηλ. ως κύριο όν.) Ομιλητική
μάθημα του πρακτικού κλάδου της θεολογικής επιστήμης το οποίο αναφέρεται στη θεωρία και στην τεχνική του θείου κηρύγματος
μσν.
φρ. «ὁμιλητικαὶ διηγήσεις» — οι αφηγηματικές ομιλίες
αρχ.
1. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὁμιλητικόν
η χαρά της συναναστροφής
2. το θηλ. ως ουσ. το γνώρισμα εκείνου που συναναστρέφεται.
επίρρ...
ομιλητικώς και ομιλητικά (Μ ὁμιλητικῶς)
με ομιλητικό τρόπο.

Translations

talkative

Arabic: ثَرْثَار‎; Armenian: խոսուն, լեզվանի; Aromanian: limbutsescu, limbar; Azerbaijani: söhbətcil; Belarusian: гаварлі́вы, гаваркі́, размоўны; Bulgarian: приказлив, словоохотлив, разговорлив; Chinese Mandarin: 貧嘴, 贫嘴; Czech: upovídaný, povídavý; Danish: snaksom,snaksaglig; Dutch: spraakzaam, praatgraag, babbelziek; English: chatty, gabby, loquacious, outgoing, talksome, outspoken; Esperanto: parolema; Finnish: puhelias, suulas, suupaltti; French: bavard, loquace; Galician: falador, paroleiro, faladeiro; German: gesprächig, redselig; Greek: φλύαρος, ομιλητικός, λαλίστατος; Ancient Greek: λάλος; Hebrew: דברן‎, פטפטן‎, פטפטני‎; Hungarian: beszédes, bőbeszédű; Icelandic: málglaður, skrafhreifinn; Ido: babilema; Indonesian: banyak omong; Irish: béalráiteach; Italian: loquace, chiacchierino, garrulo; Japanese: おしゃべり好きな; Javanese: cangkeman; Kapampangan: malabit; Korean: 수다스럽다; Kurdish Central Kurdish: زمان پاراو‎; Latin: loquax, garrulus, multiloquus; Latvian: runīgs, valodīgs, mutīgs, pļāpīgs; Luxembourgish: gespréicheg; Macedonian: разговорлив; Malayalam: വാചാലം; Maori: kōtetetete, matakuikui, hautete, whakapūkahu; Norwegian Bokmål: pratsom; Nynorsk: pratsam; Polish: gadatliwy, rozmowny; Portuguese: falador, falante, conversador, tagarela; Romanian: vorbăreț, flecar, limbut, guraliv, gureș; Russian: разговорчивый, словоохотливый, болтливый, беседливый, говорливый, гаваркі; Serbo-Croatian Cyrillic: бр̏бљав, прѝчљив, гово̀рљив; Roman: bȑbljav, prìčljiv, govòrljiv; Slovak: ukecaný, utáraný, zhovorčivý; Slovene: zgovoren, klepetav; Spanish: hablador, conversador; Swedish: pratglad, pratsam; Tatar: сүзчән; Turkish: konuşkan, şapır; Ukrainian: балакучий, говіркий, балакливий, говірливий, розмовний; Volapük: spikotälik; Welsh: siaradus, chwedleugar

loquacious

Aromanian: limbutsescu, limbar, zburyearcu, lafãzan; Bulgarian: бъбрив; Catalan: loquaç; Chinese Mandarin: 貧嘴, 贫嘴, 多嘴; Czech: povídavý; Dutch: praatziek, praatgraag; Finnish: puhelias, suulas; French: loquace; German: gesprächig, redselig, geschwätzig, schwatzhaft; Greek: ομιλητικός; Ancient Greek: λάλος, πολύλογος, τανύγλωσσος; Irish: teangach, béalach; Italian: loquace; Japanese: 多弁な; Latin: loquax, garrulus; Macedonian: зборлив, благоглаголив; Maori: tātākī, pukukōrero, kōtetetete; Mongolian: ам задгай; Norwegian: plaprende; Polish: gadatliwy; Portuguese: loquaz; Romanian: vorbăreț, limbut, flecar, gureș, guraliv; Russian: словоохотливый, разговорчивый, говорливый, болтливый; Scottish Gaelic: beulach, bruithneach, labhairteach, gobach. cabach; Serbo-Croatian Cyrillic: причљив; Roman: pričljiv; Spanish: locuaz; Swedish: pratsam; Turkish: konuşgan, geveze; Volapük: spikotälik, spikodiälik