γλωττικός
From LSJ
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
English (LSJ)
ή, όν, of the tongue, τὸ γ. (sc. ὄργανον) Arist.PA683a21.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
subst. τὸ γ. lo que hace las veces de lengua en los insectos, Arist.PA 683a21.
Russian (Dvoretsky)
γλωττικός: язычный (ὄργανον Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
γλωττικός: -ή, -όν, τῆς γλώσσης, τὸ γλ. ὄργανον Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4. 6, 13.
Greek Monolingual
-ή, -όν (Α)
βλ. γλωσσικός.
